شناسه پست: 24946
بازدید: 455

دانلود مقاله بررسی مختصات و مشخصات EPDM

طراحي فرآيندهاي صنايع نفت

كائوچوي اتيلن ـ پروپيلن نخستين بار به سال 1962 در ايالات متحده و در مقادير كم و محدود تجاري عرضه گشت . حدود سالهاي 1954 و 1960  مقادير كم آن درآزمايشگاههاي ايتاليا و اپالات متحده ساخته شده بود. اگر چه توليد تجاري آن در سال 1963 آغاز شد، اما كائوچوي اتيلن ـ پروپيلن اكنون داراي بالاترين ضريب و ميزان رشد مي باشد. كائوچوي اتيلن ـ پروپيلن راعموماً EPDM مي نامند. اين نامگذاري كه از طرف انجمن آمريكايي آزمون مواد (ASTM)، انستيوي بين المللي توليد كنندگان كائوچوي مصنوعي و سازمان استانداردهاي بين المللي به عنوان يك قرارداد پذيرفته شده است، به محصولي پرمصرف تر و قابل ولكانش با گوگرد كه در مولكولهاي آن درصد كمي از يك منومر دي ان علاوه بر اتيلن و پروپيلن وجود داشته باشد، اطلاق مي گردد. مفهوم اين حروف كه در كنار هم قرار گرفته اند، EPDM، بدين ترتيب است، E براي اتيلن، P براي پروپلين، D براي دي ان و M براي متيلن، واحد تكراري () كه در حقيقت ستون اصلي تشكيل دهنده زنجيره پليمري مي باشد.

كوپليمر كم مصرف تر اتيلن و پروپيلن خوانده مي شود. گاهي اوقات اين كوپليمر به نام EPR [1] خوانده مي شود حتي اين نامگذاري براي مشخص كردن تمامي گروههاي الاستومرهاي اتيلن ـ‌ پروپيلن كه شامل تمامي ترپليمرها و كوپليمرها است، نيز بكار برده مي شود.

در دماي محيط، پلي اتيلن يك پلاستومركريستالي است اما در اثر حرارت از يك فاز الاستومري عبور مي كند. با در نظر گرفتن (دخالت دادن) ويژگي كريستاليزاسيون پلي اتيلن در يك زنجير پليمري كه ماهيتاً  مانع كريستاله شدن است، دو ويژگي درجه حرارت ذوب و قابليت الاستومري پليمر در دماي كمتر از درجه حرارت محيط به شدت كاهش مي يابد.

چنين مواد آمورف ( بي شكل) و قابل پختي (Corable) مي توانند به عنوان الاستومر شناخته شده كه از طريق كوپليمريزه كردن اتيلن و پروپيلن با كاتاليزور و نوع زيگلر ـ ناتا بدست مي آيند. ماده اي حاصل از اين پليمريزاسيون EPDM ناميده مي شود كه آمورف و لاستيكي (Robbery) هستند. اما از آنجائيكه شامل پيوندهاي غير اشباع نيستند فقط مي توانند با پراكسيد ها اتصال عرضي ايجاد كنند. اگر در خلال كوپليمريزاسيون اتيلن و پروپيلن يك مونومرموي ، يك دي ان اضافه شود، الاستومر حاصل داراي پيوند غير اشباع خواهد بود كه مي تواند با گوگرد  ولكانيزه يا پخت شود. اين گروه از الاستومرها EPDM ناميده مي‌شوند

مهمترين گونه هاي EDM تجاري، شامل حدود 40 تا 80 درصد وزني يا 45 تا 85 درصد مولي اتيلن ميباشد. ولي مهمترين انواع آنها داراي حدود 50 تا 70 درصد مولي اتيلن هستند.

[1] _ Ethylen Propylene Rubber

منابع:

شركت مهندسي تحقيقات صنايع لاستيك ، كائوچوهاي مصنوعي ، نگرشي بر خواص و مصارف ، نويسنده ، عبدلرضا جعفري ، محترم صبور طيب

مجموع مقالات ششمين همايش ملي لاستيك برگزار كننده شرگت مهندس و تحقيقات صنايع لاستيك

مجله صنعت لاستيك ، سال هشتم ، شماره سي‌ام ، زمستان 82

 H.Waddell, Rubber Chem. Techn., Vol. 71, No. 3,1998, P.590

J.M. Summer, H. Fries, Tire Tech. Conference, 1991, P.102

K. Bhowmick, “Handbook of elastomers”, 2001, Marcel Dekker, Inc.

.E. Callan, Rubber Chem. & Techn., Vol. 44, No.2, 1971, P.814

فرمت : قابل ویرایش | WORD | صفحات : 110

*************************************

نکته : فایل فوق قابل ویرایش می باشد