مقاله رنگ در تاریخ ایران

مقدمه

مقاله رنگ در تاریخ ایران در طول تاریخ ایران و به ویژه در دوران اسلامی،  رنگ  نقش مهمی را در مقاطع مختلف داشته و حتی نمادی از یک واقعه تاریخی ویا یک دوره تاریخی بوده است. در ادیان الهی و کتب آسمانی، گاه رنگ ها به هر دو مفهوم معنوی و حقیقی خود دیده می شود. درانجیل، کتاب مقدس مسیحیان، رنگهای سبز، طلایی، قرمزو آبی به صورت صفت و در معانی حقیقی آن دو رنگ سفید و سیاه، به عنوان صفت و نیز با مفهوم معنوی آن به کار رفته است. پیامبر اسلام، صلوات اللٌه علیه، نیز در حیات پر ثمر خود و در زندگانی روزمره خویش از رنگهای چندی استفاده فرموده اند .هم اکنون نیز رنگ سبز، به عنوان رنگ رسمی بسیاری از کشورهای اسلامی، در پرچم کشورها منعکس است . به کار بردن پرچم، چه نزد ایرانیان چه نزد اعراب قبل از ظهور اسلام متداول بوده است . درفش و پرچم ایران از دوران باستان، در تاریخ شهرت دارد در طول تاریخ پرو نشیب و فراز ایران، رنگ نزد قبایل مختلف و سلسله های حکومتی همواره به عنوان نماد و علامت مشخصه به کار گرفته شده است. در عصر افشار رنگ و پرچم سرخ مورد استفاده بوده و در مراسم رسمی به کار می رفته است.همچنین لباس ارتش ایران نیز از پارچه سرخ ارغوانی تهیه می شد.دراوایل عصر قاجار، رنگ سرخ کماکان جزء رنگهای رسمی دولت ایران محسوب می شد

بنابراین در این مطلب از فروشگاه مارکت فایل به ارائه مقاله رنگ در تاریخ ایران در قالب 113صفحه می‌پردازیم.

درباره

در طول تاریخ ایران به ویژه در دوران اسلامی، رنگ نقش مهمی را در مقاطع مختلف داشته و حتی نمادی از یک واقعه تاریخی و یا یک دوره تاریخی بوده است که البته مفاهیم مختلفی را در بر می گیرد.رنگ در تاریخ ایران، با مفاهیم یا معانی حقیقی خود به کار رفته است. در تمدن های کهن و دوران پیش از تاریخ ایران، وسایل و آلات و ابزار مردمان با رنگی تزیین می شد که در آن منطقه وجود داشته است و گاه حتی آن تمدن، مثلأ به مناسبت وجود خاک نخودی رنگ و در نتیجه وجود آلات و ابزار به رنگ نخودی، به تمدن نخودی رنگ مشهور می شد (تپه گیان ایران) در  دورانهای تاریخی ایران و مقاطع پیش از ظهور اسلام، به ویژه رنگهای طلایی و نقره ای مورد توجه بود. در ادوار اسلامی و در ممالک اسلامی نیز تنوع شگفت انگیز پوشاکهای مختلف با آداب سنن بومی منطقه تناسب داشت. به طور مثال بدویان از پشم گوسفند سفید، یا موی بز سیاه لباس تهیه می کردند. مردم شهر برقه اغلب قرمز می پوشیدند و در فسطاط (مصر) آنان را با رنگ لباس قرمزشان می شناختند، زیرا که برقه در میان صحرای قرار داشت که دارای خاک و سنگ قرمز بود^۳ و در کار با آن مصالح

مراجع:

۱- حائری، عبدالهادی : “نخستین رویارویی های اندیشه گران ایران بادو رویه‌ تمدن بوروژوازی غرب”، (انتشارات امیرکبیر، چاپ سوم، ۱۳۷۸

۲- “آیا ممکن است باز دانشمندان بزرگی در ایران به وجود بیایند؟”

مجله‌ سخن، دوره‌هشتم، شماره ۶، (تهران، مهر ۱۳۳۶)، ص ۵۱۳٫

۳- “وضع تحقیقات علمی در ایران”، مجله‌سخن، دوره شانزدهم، شماره ۹، (تهران، آبان ۱۳۴۵)، ص ۸۸۲-۸۷۲-۸۸۲

۴- “تعیین توان پژوهشی کشور”، گروه مشاوران کانب، وزارت علوم و آموزش عالی، (تهران، ۱۳۵۵)، فصل ۹٫

۵- منیر، احمدخان، “ترغیب علم و تکنولوژی در جهان سوم”، ترجمه شده از مجله‌تایم، (مارس، ۱۹۹۵)، مترجم نامشخص