اصول عمومی آسیب‌های ورزشی
فهرست مطالب:
اصول عمومی آسیب‌های ورزشی
شکستگی‌ها
اسپرین
دررفتگی
استرین
بیومکانیک آسیب‌های ورزشی
قواعد پیشگیری «آمادگی جسمانی، آمادگی روانی، لوازم کار، بهداشت و مراقبت‌های شخصی»
روش‌های درمانی:
بررسی آسیب‌دیدگی‌های بخش‌های مختلف بدن
1- آسیب‌های جمجمه
2- آسیب‌های شانه
3- آسیب‌های بازو
4- آسیب‌های آرنج
5- آسیب‌های ساعد
6- آسیب‌های مچ دست
7- آسیب‌های دست و انگشت
8- آسیب‌های پشت
9- آسیب‌های کشاله و مفصل ران
10- آسیب‌های ران
11- آسیب‌های زانو
12- آسیب‌های پایین ساق پا
13- آسیب‌های مفصل مچ پا
14- آسیب‌های پا
آسیب‌های اسکلتی (شکستگی‌ها) سه استاد.
اصولاً باید شکستگی را یک آسیب بالقوه جدی تلقی کرد چون نه تنها اسکلت بلکه بافت‌های نرم مجاور آن مانند عروق، اعصاب، تاندونها، رباطها، عضله‌ها و پوست دچار آسیب می‌شود.
شکستگی ممکن است نتیجه‌ی یک ضربه مستقیم باشد مثل ضربه به ساق پا
یا غیرمستقیم باشد مثل از دست دادن تعادل و خوردن به زمین
«شکستگی‌ها را می‌توان به انواع طولی، عرضی، مایل، مارپیچی، فشرده، خرد شده، کمانی، ترکه‌ای تقسیم کرد (جزوه‌ی دکتر براتی)
هنگامی‌که دو سر استخوان شکسته پوست را بشکافد شکستگی باز یا مرکب و زمانی‌که پوست صدمه نبیند بسته یا ساده است.
اگر شکستگی سطح مفصل مجاور را نیز دربرگیرد شکستگی را مفصلی گویند.
شکستگی مفصلی:
داخل مفصلی: به داخل مفصل راه یافته است.
خارج مفصلی: به داخل مفصل راه نیافته است.
شکستگی ؟؟: نوع دیگری از شکستگی که در آن بخشی از استخوان که به ماهیچه یا رباط متصل است کنده می‌شود.
انواع مختلف جابه‌جایی استخوان در اثر شکستگی عبارت است از: زاویه‌دار شدن، چرخیدن و کوتاه شدن.
آسیب‌های مربوط به بافت‌های نرم:
معمولاً لبه‌های تیز استخوان شکسته به بافت‌های نرم مجاور آسیب می‌رساند در مواردی نادر ممکن است عروق و اعصاب اصلی بر اثر شکستگی صدمه ببیند.
شکستگی‌ها: آسیب‌شناسی خداداد.
انواع شکستگی
شکستگی جزئی، کامل، ساده، باز
شکستگی کامینوت (Comminute) استخوان جدا شده و قطعه‌های کوچک استخوان بین دو قسمت اصلی یافت می‌شود.
شکستگی ترکه‌ای (Green Stick) یک شکستگی ناقص است که در آن یک طرف استخوان جدا می‌شود.
شکستگی درهم فرورفته یا فشرده (Impact) یک قسمت استخوان به داخل قسمت دیگر رانده می‌شود.
شکستگی پاتس(Putts) در ناحیه دیستال استخوان نازک‌نی، همراه با آن آسیب شدید به مفصل پائینی درشت‌نی و یا پارگی رباط جانب خارجی اتفاق می‌افتد.
شکستگی کالیس (Calls’s) در ناحیه دیستال استخوان زنداعلی، تغییر مکان در جهت خلفی
شکستگی مایل (Obligue): مکانیزم آن مانند مارپیچی عبارت است از چرخش یک انتهای استخوانی وقتی که انتهای دیگر ثابت باشد.
شکستگی فشرده (Depressed): اغلب در استخوان‌های پهن مانند جمجمه اتفاق می‌افتد.
علائم شکستگی: سه استاد.
1- تورم و خون‌مردگی در محل جراحت (آسیب‌دیدگی بافت‌های نرم و عروق کوچک)
2- حساسیت و احساس درد بر اثر حرکت یا فشار دادن عضو آسیب‌دیده
3- تغییر شکل و ایجاد ناهنجاری حرکتی در استخوان شکسته
درمان:
هنگام شکستگی اندام‌های فوقانی (دست‌ها) معمولاً عضو را با بستن به بدن حمایت و اندام‌های تحتانی را به اندام قرینه می‌بندند تا ثابت بماند. مفاصل مجاور محل شکستگی را نیز باید بی‌حرکت نگه داشت.
مراحل التیام شکستگی: (خداداد)
1- بر اثر پاره‌شدن رگ‌ها، خون خارج شده، خون منعقد شده و در اطراف محل شکستگی تشکیل لخته خون (hematome) می‌دهد.
2- بافت‌های جدید استخوانی در محل و اطراف شکستگی شروع به رشد می‌نمایند. این بافت جدید را کالوس (Callus) می‌نامند.
3- مرحله شکل‌داند مجدد محل شکستگی، در محل شکستگی بافت‌های مرده تدریجاً جذب می‌شوند.
آسیب‌های رباط مفصلی (سه استاد)
واژه مفصل به محل ارتباط دو یا چند استخوان اطلاق می‌شود. معمولاً ساختمان مفصل مشخص‌کننده‌ی عمل آن می‌باشد. گروهی هیچ‌گونه محدودیت حرکتی ندارند در حالی‌که بعضی فاقد هرگونه حرکت هستند هرچه استخوان‌ها در فاصله کمتری از یکدیگر قرار داشته باشند آن مفصل دارای استحکام بیشتری خواهد بود و حرکات محدود می‌باشد و هر اندازه درجه حرکت مفصل بیشتر باشد آن مفصل از استحکام کمتری برخوردار است و این گونه مفاصل در معرض صدمات و دررفتگی قرار دارند.
دامنه حرکت یک مفصل با عواملی در ارتباط است که این عوامل عبارتند از:
درجه انعطاف‌پذیری بافت پیوندی، محل اتصال عضلات، تاندون لیگامنت‌ها، توده عضلانی، چربی، وجود یا عدم وجود استخوان‌های دیگر در مسیر حرکت.
طبقه‌بندی مفاصل:
مفاصل مختلف بدن را به دو صورت تقسیم‌بندی می‌کنند: (خداداد)
1- بر حسب کار: برحسب مقدار حرکت 1- متحرک 2- نیمه متحرک 3- غیرمتحرک
2- بر حسب ساختمان: وجود یا عدم وجود حفره‌ای به نام حفره مفصلی و یا نوع بافت پیوندی که استخوان‌ها را به یکدیگر متصل می‌کند انجام می‌گیرد.
مفاصل نوع دوم شامل: 1- فاصل فایبروس 2- مفاصل غضروفی 3- مفاصل سیفدیال می‌شود.
1- مفاصل فایبروس که در آن‌ها حفره مفصلی وجود ندارد و استخوان‌ها به وسیله بافت پیوندی متشکل از الیاف محکم به یکدیگر متصل می‌شوند این مفاصل فاقد حرکت ولی در مواقعی حرکت جزئی دارند 2 نوع مفصل فایبروس در بدن وجوددارد (ساچورز، سین دس موز)
ساچوز غیرمتحرک است. سین دس موز: بین زند زیرین و زبرین در ناحیه دیستال است.
2- مفاصل غضروفی: مفاصلی که در آن‌ها حفره مفصلی وجود ندارد و استخوان‌ها به وسیله غضروف به یکدیگر متصل می‌شوند از این مفاصل نیز دو نوع در بدن وجود دارد 1- سین کند زرد 2- سیمفیوز
نوع سین کندرزو مفاصل بین اپی فیزور یا فیز استخوان‌های در حال رشد (این مفاصل موقتی هستند) ارتباط دهنده صفحه عضلانی می‌باشد این مفاصل فاقد حرکت بعضی مواقع حرکت جزئی دارند.
2- مفاصل سنیمدیال: مفاصلی که دارای حفره مفصلی می‌باشند………………….
