شناسه پست: 17142
بازدید: 401

ایدومتری
فهرست مطالب
1. مقدمه
2. شنوايي سنجي
3. شنوايي سنجي با صداي خالص
4. اديوگرام
5. محاسبه ميزان کاهش شنوايي
6. شنوايي سنجي گفتاري
7. توانايي تفکيک گفتار
8. تمپانومتري
9. آزمون بلع (Swallow test)
شنوايي سنجي در کودکان و شيرخواران
چشم انداز بحث
تاريخچه ي روش هاي تربيت شنوايي
برنامه تربيت شنوايي او شامل 4 مرحله اصلي است:
مخملک وتاثير آن بر شنوايي
آشنايي با آموزش مهارت هاي شنوايي
مجاري نيم حلقوي
کيسه اوتريکول و ساکول
مجراي حلزوني
غشا بازيلر
راه عصبي شنوايي
عمل قشر در شنوايي
تميز طرحهاي صوتي بوسيله قشر شنوايي
تمييز جهت صوت
انواع کري
موارد استفاده از سمعک
پرده گوش
ساختار پرده صماخ
حفره صماخي (Tympanic Cavity)
استخوانچه‌هاي گوش
فيزيوتراپي شنوايي
صداهايي که ما مي‌شنويم
سرومن بيش از حد:
ناکافي بودن سرومن
اوتيت خارجي نکروزان يا بدخيم
عفونتهاي قارچي مجراي گوش
16.                    آناتومي گوش
17.                    گوش خارجي
18.                    لاله گوش
19.                    مجراي گوش خارجي
20.                    پرده صماخ
21.                    گوش مياني
22.                    پنجره بيضي
23.                    پنجره گرد
24.                    گوش داخلي
27.                    حلزون
30.                    اندام کورتي
31.                    تونل کورتي
32.                    شروع پيدايش حس شنوايي
33.                    رشته اعصاب شنوايي
46.                    عفونتهای گوش
47.                    عفونت گوش خارجي و مجراي شنوايي
48.                    اختلالات مربوط به سرومن (واکس گوش)
51.                    اوتيت خارجي
54.                    هرپس زويتر گوشي يا زوناي گوش
55.                    عفونتهاي پرده صماخ
56.                    پوليپهاي گوش
57.                    تغييرات التهابي
58.                    تمپانواسکلروز
59.                    گوش مياني و ماستوئيد
60.                    اوتيت مياني چرکي حاد
61.                    اوتيت مياني سروزي حاد
62.                    ماستوئيديت حاد
اوتيت مياني چرکي مزمن
مقدمه :
شنوايي شناسي معادل فارسي واژه (Audiology ) است که به معناي شناخت، بررسي و تحقيق در زمينه علم شنوايي مي باشد و مسائلي از قبيل ارزيابي هاي کمي و کيفي شنوايي، تشخيص اختلالات شنوايي و تعادل، حفاظت و پيشگيري از اختلالات مربوط به سيستم شنوايي و همچنين انجام توانبخشي شنوايي براي افراد کم شنوا و نا شنوا را در بر دارد.
قدمت شنوايي شناسي به جنگ جهاني دوم بر مي گردد. زيرا مشکلات متعدد ايجاد شده در سربازان بازگشته از جنگ و ناشنوايي هاي تمارضي احتياج مبرم به شنوايي شناسي را بيشتر از هميشه مشخص مي کرد. به درستي مشخص نيست که چه کسي اولين بار از عبارت شنوايي شناسي استفاده کرد اما يکي از کساني که در طرح و ترويج اين عبارت و شناساندن اين رشته تخصصي نقش به سزايي داشته، Reymond Carhart بوده است. شنوايي شناسي در دهه 40 ميلادي  آکادميک گرديد و با پيشرفتي که تا کنون داشته است، امکان ادامه تحصيل در آن تا درجه دکترا وجود دارد و نه تنها تا کنون از اهميت آن کاسته نشده است بلکه به واسطه صنعتي شدن جوامع و همچنين افزايش جمعيت سالمندان – به دليل توفيقات بشر در غلبه بر بيماري ها- جايگاه جديدي يافته است.
اين رشته تحصيلي در ايران نسبتا˝ نو پا بوده و اولين بار در سال 1355 در مقطع کارشناسي در دانشکده علوم توانبخشي، که در آن زمان به طور مستقيم زير نظر وزارت علوم بوده، تاسيس شده است (البته قبل از آن چند دوره در مقطع کارداني در دانشگاه شهيد بشتي تدريس شده است)………….