شناسه پست: 15332
بازدید: 370

سیستم عامل یونیکس
فهرست مطالب
مقدمه                                1
پيکر بندي  سيستم عامل                       2
مديريت حافظه در UNIX و SOLARIS                  4
سيستم صفحه بندي ساختمان داده ها                 5
جايگزيني صفحه                            6
تخصيص دهنده حافظه هسته                      11
مديريت پرونده در يونيکس                         15
گره هاي شاخص                             17
تخصيص پرونده                             17
راهکارهاي همزماني در يونيکس                     21
لوله ها                                  22
پيامها                                   23
حافظه مشترک                              24
راهنماها                                 24
علائم                                     27
اوليه هاي هنگام سازي نخ در SOLARIS                  28
قفل انحصار متقابل                           29
راهنماها                                 31
مديريت فرايند در UNIX SVR4                   32
شرح فرايند                               35
کنترل فرايند                                39
 خلاصه                                40
منابع                                    43
ساختار كلي
مقدمه
كوچك زيباست . اين اساس يونيكس است. براي درك مفهوم اين جمله بايد سيستم عاملهاي نسل سوم را ( كه يونيكس نيز از آنهاست) به ياد آوريد . سيستم هاي دايناسورواري بودند كه براي انجام همه كار طراحي شده بودند . سيستم عامل ماشينهاي IBM 360 نمونه خوبي در اين مقوله است. سيستم عاملي كه توان شبيه سازي تقريبا تمامي سيستم هاي عرضه شده تا قبل از خود را داشت و فهرست اشكالات آن يك دفتر به قطر دفتر راهنماي تلفن را تشكيل مي داد! ساختارهاي اطلاعاتي غول آسا سيستم هاي ذخيره سازي پرونده بسيار پيچيده زبانهاي برنامه نويسيي چون پي ال وان و كوبول كه كاربران را تنها در يك سو جهت مي داد و در كل ديكتارتوري IBM كه هر استفاده كننده اي را در شبكه ايغول آسا اسير مي كرد. تيم هاي برنامه نوسي IBM  كه چون خدايان غير قابل دسترسي بودند و همه جا با احترام درباره آنها صحبت مي شد. چيزي كه هيچ كس حتي جرات فكر كردن درباره آن را نمي كرد اصلاح در كاري بود كه IBM و ديگر پيروان آن عرضه مي كردند. دوراني كه يك برنامه نوسي حرفه اي سيستم، مدت زمان درازي را فقط براي يادگيري سيستم عامل صرف مي كرد و با احساس شرم اشكالات سيستم عامل را اگر از كم هوشي خود نمي دانست به IBM اطلاع مي داد. چه بسيار برنامه هاي بزرگ تجاري كه دوباره نويسي مي شدند، زيرا سيست معامل امكان اتصال برنامههاي ديگر را به آنها نمي داد………….