كاربرد کامپوزيت جهت آب بندهاي مكانيكي
1- مقدمه
کامپوزيت نامي کلي براي مواد يا قطعاتي که از مواد و اجسام متفاوت با حفظ ساختار و نماي عمومي هر يک ساخته مي شود است. به بيان ديگر براي هر نوع جسمي که از مخلوط دو يا چند ماده، با ترکيب و خواص معين ساخته شده است بطوريکه در مجموعه سيستم هر کدام با مشخصات فيزيکي و مکانيکي خاص خود ظاهر مي شود. مهمترين اختلاف بين کامپوزيتها و آلياژها، يا مواد ترکيبي از همين ويژگي حاصل مي شود. در آلياژها يا مواد ترکيبي، هر جزء در مجموعه سيستم ضمن اينکه اثرگذاري کامل را دارد، از ويژگيهاي خاص خود جدا شده است و به عبارت ديگر در مقياس هاي بزرگتر از فازي، قابل تشخيص نيست. از اين رو مناسبتر به نظر مي رسد که کامپوزيتها به عنوان (مواد چند سازه) تعريف مي شوند. تا در مقابل مواد معين و آلياژها که ترکيباتي تکسازه هستند، متمايز مي شوند.
مواد تک سازه به طور معمول داراي محدوديتهايي از نظر تلفيق خواص مختلف مانند استحکام، چقرمگي، قابليت روانکاري، مقاومت به سايش، مقاومت در دماي بالا، ضريب انبساط حرارتي، چگالي و غيره مي باشند. براي ايجاد تلفيقهايي خاص از اين خواص مختلف، انواع کامپوزيتها طراحي و توليد شده اند. کامپوزيتهايي که در آب بند مکانيکي استفاده مي شوند بايد داراي قابليت روانکاري، مقاومت به سايش، ضريب انبساط حرارتي کم، سختي، استحکام بالا و مقاومت به خوردگي بالا باشند[1].