شناسه پست: 14321
بازدید: 398

مخابرات سيار
فهرست مطالب
مقدمه
اصول مشترك سيستمهاي راديوئي سيار
استفاده از شبكه هاي سلولي در مخابرات سيالر
نسلهاي مخابرات سيار
جهان بي سيم
تاريخچه شبكه هاي بي سيم
مشخصه هاي بي سيم
بررسي انواع شبكه هاي بي سيم
شبكه هاي شخصي بي سيم
شبكه هاي محلي بي سيم
شبكه هاي شهري بي سيم
خانواده استاندارد 802 IEEE
شبكه هاي محلي مادون قرمز
انواع وسايل بي سيم
بلوتوث
آنتن
WIMAX
منابع
مقدمه
مخابرات بي سيم در سال 1897 با اختراع تلگراف بي سيم توسط مارکني آغاز شد و اکنون پس از گذشت بيش از يک قرن، سومين نسل از سيستم هاي مخابرات بي سيم يعني سيستم هاي مخابرات فردي (PCS) پا به عرصه ظهور گذاشته است، اکنون فناوري هاي مخابرات شيار تا بدانجا پيش رفته است که کاربران اينچنين سيستم هايي با استفاده از ترمينال دستي کوچک (handset) مي توانند با هر کس در هر زمان و هر مکان، انواع اطلاعات (صوت ، تصوير و ديتا) را مبادله کنند، اين مقاله نگاهي اجمالي اما فني به تاريخ و تکنيک هاي مهم مخابرات سيار دارد. ايجاد امکانات ارتباطي با کمترين محدوديت هاي مکاني و زماني از نيازهاي بشر است که از ديرباز بدان توجه مي شود. در ابتدا، سيستم هاي مخابراتي جهت انتقال صوت و علائم الکتريکي از سيم هاي هادي ارتباط استفاده مي کردند. با پيشرفت تکنولوژي و به کارگيري امواج الکترومغناطيسي، امکان ايجاد ارتباط بي سيم فراهم شد و قدم اول در غلبه بر مشکل ايجاد ارتباط در مکان هايي که امکان کابل گذاري وجود نداشت، يا مسافت آنها بالا بود و افت سيگنال ها مانع از برقراري ارتباط مي شد، برداشته شد.
روند رو به رشد تکنولوژي و صنعت مخابرات منجر به کاربرد موج برهاي نوري و سيستم هاي نوري شد و بدين وسيله امکان انتقال اطلاعات با پهناي باند بالا در نقاط دور فراهم شد. سيستم هاي مخابراتي متداول از بسترهاي هدايتي سيمي به منظور حمل اطلاعات استفاده مي کنند و اين امر مستلزم آن است که ميان مبدأ و مقصد کابل گذاري صورت گيرد. هزينه بسيار بالاي پياده سازي کابل ها، افت سيگنال در درون آنها بخصوص در مسافت هاي بالا، سخت بودن يا عدم امکان کابل کشي در برخي نقاط و انعطاف پذيري کم (عدم تحرک و جابه جايي) در ارائه سرويس هاي مختلف از جمله مسائلي است که کاربرد سيستم هاي مخابراتي بي سيم را موجه و در برخي موارد الزامي مي کند . از جمله راه حل هاي پوشش کاربران در شبکه هايي که از ضعف عدم امکانات ايجاد بسترهاي مخابراتي مانند خطوط دوسيمه، رنج مي برند و نياز به پياده سازي سريع لينک هاي مخابراتي با هزينه مناسب دارند، استفاده از شبکه بي سيم است.
اصول مشترک سيستم هاي راديويي سيار
• در کليه تشکيلاتي که از سرويس هاي راديويي سيار بهره برداري مي کنند، عموماً واحدهاي سيار نياز به برقراري ارتباط راديويي با يک ايستگاه کنترل کننده مرکزي دارند، در اين سيستم ها تعداد زيادي سيار با مرکز ثابت مربوط به خود در تماس هستند و تشکيلات مختلف بايد همزمان و بدون ايجاد تداخل با يکديگر قادر به برقراري تماس مورد نياز باشند. در اين سيستم هاي نياز به آنتن هايي داريم که به صورت همه جهته و در موازات سطح زمين از ايستگاه ثابت، اطلاعات را پخش و جمع آوري نمايند و آنتن هاي سيار هم بايد با راندمان مناسب جهت نصب روي واحد سيار باشند. در محيط هاي شهري امواج راديويي بايد قدرت نفوذ و انتشار از ميان ساختمان هاي مرتفع را داشته باشند. همچنين به علت محدوديت در باندهاي راديويي، بايد بتوان از باندهاي راديويي مشابه در شهرهاي مختلف که در فاصله مناسبي از يکديگر قرار دارند، به صورت مکرر استفاده کرد.
• در اکثر سيستم هاي عملي جهت برقراري ارتباط مناسب با واحدهاي سيار لازم است تا از يک دستگاه راديويي مرتفع جهت ارسال و دريافت پيام ها استفاده شود، اما به دليل عملي نشدن اين مسئله در اغلب اوقات، معمولاً ارتباط بين دفتر مرکزي و ايستگاه راديويي مورد نياز از طريق يک لينک ثانويه که مي تواند ترکيبي از کابل هاي تلفني داخل شهري و يک لينک راديويي ماکروويو باشند، برقرار شده و اين لينک ثانويه پيام هاي مرکز ثابت را جهت پخش به ايستگاه راديويي VHF انتقال داده و پيام ها از آن نقطه براي واحدهاي سيار پخش خواهد شد. از اشکالات لينک ثانويه اين است که چنانچه به عللي لينک ثانويه قطع شود، شبکه سيار از کار خواهد افتاد. روش ديگر براي ايجاد پوشش راديويي مناسب، استفاده از ايستگاه هاي تکرار کننده است که موجب افزايش برد عملياتي ايستگاه مرکزي خواهد شد. در اين نوع تکرار کننده ها به دليل امکان کار همزمان فرستنده و گيرنده، فرکانس ارسال و دريافت باند از يکديگر حداقل فاصله اي داشته باشند تا ازکاهش حساسيت گيرنده و نوسان جلوگيري به عمل آيد.
• در سيستم هاي سيار، چون زمان دريافت پيام مشخص نيست، معمولاً گيرنده ها آماده دريافت پيام هستند. از طرف ديگر به علت تغييرات دامنه سيگنال دريافتي در سيستم هاي سيار که در محدوده وسيع انجام مي پذيرد گيرنده بايد مجهز به يک مدار کنترل کننده بهره به طور اتوماتيک (AGC) براي تثبيت قدرت سيگنال دريافتي باشند. در نتيجه در زمان هايي که پيامي دريافت نمي شود، به علت وجود نويز در سيستم ، گيرنده هاي FM مجهز به مداري موسوم به (Squelch  يا Mute) هستند که وجود کاربر را در سيگنال دريافتي آشکار کرده و خروجي صورتي را تنها در صورتي که وجود کاربر تشخيص داده شود، باز خواهد نمود. وجود اين مدار باعث خواهد شد که در حالت انتظار براي دريافت پيام، گيرنده Mute و نويز مزاحم از گيرنده شنيده نشود……………..