مشکلات دانشجویی (خوابگاهها و امکانات و …)
فهرست مطالب
بعضي ها به اين دخمه‌ها، خوابگاه دانشجويي مي‌گويند.
رسانه هاو هويت فرهنگي
رسانه‌ها و هويت شخص
عروس و دامادهاي خرافاتي
مراسم خواستگاري
پيش به سوي مرام عروسي
كيك عروسي
كفش
مراسم اختتاميه
دانشگاه يا مكتب خانه ادبيات همان شعر است.
كتابخانه ديجيتال ره آوردي نوين در عرصه فن آوري اطلاعات
بعد از 70 سال هنوز اديتور عكس نداريم
بعضي از روابط عمومي‌ها فكر مي‌كنند «رپرتاژ آگهي» اداره شان خبر است!
چرا حظي از خطي نمي‌بريم؟!!
با اين امداد اگر زلزله بيايد!؟
نگراني از افزايش بيكاري فارغ التحصيلان دانشگاهي
آمار نگران كننده بيكاري فارغ التحصيلان
پذيرش دانشجو با بازار كار تناسب ندارد
35 هزار پزشك بيكار
بيكاري جوانان به روايت ما
دانشگاه، دولتي و غير دولتي
از كبوترهاي نامه بر تا ايسنا، ايپنا، پانا، …
جهاني شدن فرار مغزها را بيشتر مي‌كند
در رگ عشق خيمه زديم
وقتي آقاي سردبير با يك گل از اين رو به آن رو مي‌شود
بعضي ها به اين دخمه‌ها، خوابگاه دانشجويي مي‌گويند.
اينجا بزرگترين شهر خوابگاهي ايران است؛ ايراني كوچك در تهران، كارگر شمالي، اميرآباد.
چهار هزار سكنه جوان كه قرار است چهار سال و شايد كمي بيشتر را در اتاق‌هاي كوچك و شلوغ آن به صبح برسانند. مي‌گويند ساختمان شماره يك روزي خوابگاه سربازان آمريكايي در جنگ جهاني دوّم بوده است. صداي موسيقي آرام، و گاه سرفه‌هاي خشك يا سوت گزنده باد و ناله درهاي نيمه باز با هم مي‌آميزد.
لباسهاي آويزان بالكن‌ها به زحمت خود را روي طناب نگه مي‌دارند. ساختمان‌هاي زوار در رفته و پير، هر از گاه به تكاني بزرگ مي‌انديشند كه روزي دلشان را تكان مي‌دهد و هري فرو خواهند ريخت. و آن وقت خيلي‌ها همراه با آنها خواهند مرد! مي‌گويند 2 ميليارد و 500 ميليون تومان آن هم براي متعادل سازي كوي دانشگاه، هزينه لازم است. سيستم برق اينجا 75 درصد مستهلك اعلام شده است و 400 ميليون تومان هزينه مي‌خواهد. دست روي هر جا كه بگذاري، همين طوري است. سيستم‌هاي گرمايشي، ايزوگام ساختمان، مخابرات و سيستم اتوماسيون ورود و خروج دانشجويان و … امّا با اين حال 140 ميليون تومان براي تعميرات كوي اختصاص يافته است.
اتاق‌هاي 6 نفره، بهترين شرايط درس خواندن را برايت جفت و جور كرده‌اند. بوي تند جورابها، ظرفهاي نشسته و سطلهاي آشغال چشم انتظار كه دوست دارند روزي خودشان را تخليه كنند و خرناسهاي كشدار مصطفي، سوسك هاي كپل و چاقي كه هر از چندي شاخك‌هاي فر نزده‌شان را از توي سوراخ‌هاي دستشويي برايت تكان مي‌دهند يا صداي صادق كه با لهجه غليظ تركي‌اش، قربون و صدقه مادرش در ميانه مي‌شود و …
خدا پدر تابستان را بيامرزد! چمن سبزي بود كه دور از اين همه آشفتگي مي‌توانستي چند دقيقه‌اي دستي به سر و روي كتابهايت بكشي.
400 دانشجو در پرديس مركزي كوي، 2800 نفر در چهار ساختمان خوابگاهي شهيد چمران، 2500 دانشجو در خوابگاه‌هاي فاطميه، 1200 دانشجوي دختر و در 4 ساختمان پراكنده در اطراف دانشگاه تهران و 1300 دانشجو در يك ساختمان ديگر در اطراف دانشگاه ساكن اين اتاق‌هاي 6 نفره‌اند.
دكتر محدث، مدير كل امور دانشجويان داخلي كشور مي‌گفت: وظيفه دانشگاه فقط آماده ساختن امكانات پژوهشي و علمي است و هيچ آيين‌نامه‌اي هم دانشگاه را ملزم نمي‌كند خوابگاه رايگان به دانشجويان بدهد.
دانشگاه تهران، آن هم در بخش متأهلان، سه خوابگاه جلال آل احمد با 190 واحد مسكوني، 16 آذر با 20 واحد مسكوني و خوابگاه فرهنگ با 48 واحد مسكوني را شامل مي‌شود. در مجموع دانشگاه تهران 1400 اتاق براي دانشجويان مجرد دختر و پسر و 270 واحد مسكوني براي دانشجويان متأهل دارد.
آن سوي اين شهر و در هر گوشه‌اي از آن، ساختمان‌هاي ريز و درشتي را مي‌توان يافت كه تنها به بهانه چند تخت آهني، پيژامه‌هاي آويزان روي آن و لابد كتابهاي قطور چيده شده روي ميز كنار پنجره اتاقهايشان، نام خوابگاه دانشجويي به خود گرفته‌اند.
250 هزار دانشجوي شهرستاني، حتي همين سرپناه با چنين امكاناتي را هم ندارند.
دكتر محدث معتقد است: از آنجا كه مطابق قانون، دستگاه‌ها ملزم به تأمين خوابگاه دانشجويان نيستند، در هيچ يك از برناماه‌هاي 5 ساله توسعه كشور هم تعهدهايي براي احداث و توسعه خوابگاهها پيش بيني نشده است. «پانسيون در خانه»، يكي از برنامه‌هاي جديد معاونت دانشجويي است بر اساس اين طرح كه به گفته مديران دانشجويي وزارت علوم جديد (تازه از تنور طرح‌ها بيرون كشيده شده است) چندان هم داغ و تازه نيست، ساكنان اطراف دانشگاه‌ها در صورت تمايل مي‌توانند اتاق‌هاي اضافي منزل خود را به دانشجويان اجاره دهند!
كاشاني‌ها، خوزستاني‌ها، بروجردي‌ها، مشهدي‌ها، مازندراني‌ها و بسياري ديگر، اين سوي و آن سوي شهر، پولهايشان را روي هم گذاشته‌اند تا پول رهن چند صباحي دانشجويي را به حساب صاحبخانه‌ها بريزند. خانه‌اي كه جوان دانشجوي مشهد در يكي از كوچه‌هاي خيابان پيروزي، با پول پيش يك ميليون توماني و اجاره 40 هزار توماني اجاره كرده، يك سوئيت 20 متري است كه صاحب خانه بخشي از خانه 80 متري‌اش را با نئوپان مجزا كرده و در اختيار او قرار داده است. صداي جيغ محمّد علي و محمدرضا، فرياد علي آقا و همسرش و گاه صداي ميهمانان آن ها، عرصه را بر او تنگ مي‌كند. فكر دردسرهاي پيدا كردن خانه‌اي مناسب‌تر، دغدغه‌هاي اسباب كشي و … چاره‌اي جز اين را براي او باقي نمي‌گذارد. صادق همكلاسي ديگر او نيز سوئيتي 30 متري را در خيابان سپاه اجاره كرده است. مسافت زياد محل سكونت او تا دانشگاه، بهانه‌هاي هر روز صاحبخانه و … او را نيز به فكر تخليه انداخته است.
