شناسه پست: 22227
بازدید: 364

خشونت در ورزش
فهرست مطالب
تاريخچه خشونت در ورزش 1
جامعه و ورزش 2
تفاوتهاي ميان جسارت و خشونت در ورزش 3
انواع پرخاشگري در حيوانات 4
انواع پرخاشگري در ورزش ( goal reactive ) 5
عناصر پرخاشگري خصومت آميز 7
شيوه شناسايي خشونت 8
علل خشونت 9
علل بيولوژيكي 9
علل روان شناختي 11
علل پرخاشگري در ورزش 11
نظريه هاي پرخاشگري 18
فرضيه تزكيه لئوناردوبركوتيز 18
نظريه تخليه 19
نظريه جابجايي ناكامي – خشونت 19
نظريه يادگيري اجتماعي 20
نظريات مربوط به پرخاشگري 23
ناكامي در روانشناسي ورزش به چه معنايي است ؟ 24
مسابقه و پرخاشگري 24
پرخاشگري و برخورد حضرت علي ( ع ) 26
كظم غيظ و مالك اشتر نخعي 26
انگيزه دشمني و پرخاشگري 27
پرخاشگري 30
متغيرهاي پرخاشگري در ورزش 31
متغيرهاي مربوط به بازيكن 32
متغيرهاي مربوط به مسابقه 33
ساير عوامل 34
مخالفان و موافقان عملكرد پرخاشگرانه 35
تفاوت در پرخاشگري ميان مرد و زن 35
راهكارهايي براي مربيان ورزشكاران 36
مقايسه مردان و زنان در پاسخهاي خشونت آميز 39
كنترل عصبانيت در ميادين ورزشي 40
آگاه بودن 41
دوري جستن 41
بازبيني انتخاب راههاي موجود و عواقب آن   42
تصميم گرفتن و اجرا نمودن 43
تحليل نهايي 43
منابع 45
تاريخچه خشونت در ورزش :
بسياري از فعاليتهاي امروز ريشه هاي تاريخي دارند تربيت بدني و ورزش با دلايل و نيات مختلفي در زندگي مردم کشورها و در فرهنگ هاي مختلف حضور پيدا کرده است. مردم جوامع ابتدايي درباره تربيت بدني مانند جهان معاصر فکر نمي کردند در جوامع بدوي و يا در فرهنگ باستاني مشرق زمين با وجود ضرورت فعاليتهاي جسماني متنوع براي ساکت نشستن در يک گوشه الزام و اجباري وجود نداشت و اساساً فعاليت بخش لاينفک زندگي روزمره بوده و فعاليتهاي جسماني شامل : شکار , تلاش براي غذا , برپا کردن پناهگاه و محافظت از خود مخاطره آميز بود . ماهيگيري , رقص , جنگجويي و بازي که در نتيجه اين گرايشها بروز کرده اند علل گرايش اجباري و اختياري انسانهاي نخستين و تمام افراد به فعاليتهاي حرکتي را توجيه مي کنند . در تمدنهاي باستاني نظير چين و هند خشونت در ورزش را محدود به رفع تهاجم دشمنان مي بينيم و اين با طرز فکر و نوع آموزش و تربيت مردمان اين دو کشور مرتبط است .
در چين بر اساس عقاد کنفوسيوس تأکيد بر تعالي ذهن و تأثير تالوئيسم , بودائيسم بر زندگي روحاني , ارام و اجتناب از تن پروري و لذات جهان مادي وجود دارد .
در کشورهاي واقع در حوزه خاور نزديک روح نظامي گري و جنگجويي محرک تربيت بدني و ورزش بود . بخش عمده اي از تربيت جوان مصري طريق استفاده از سلاحهاي مختلف نظير نيزه , تبر , گرز و کمان بود . در ايران نيز توسعه امپراطوري از طريق تهاجمات نظامي بعنوان هدف اصلي مدنظر بود . هر جا که اهداف و انگيزه هاي نظامي وجود داشت تربيت بدني و ورزش با اهداف توسعه طلبانه و خشونت همراه بود . در قسمت اسارت نشين يونان روحيه نظامي بسيار شديدي حاکم بودو فرزندان سرباز متولد مي شدند و در غير اينصورت بايد نابود مي گشتند اما در آتن روحيات دموکراتيکتر جلوه گرتر بود و در روم موفقيت در ميدان نبرد تأثيرات زيادي بر زندگي و آرمانهاي رومي داشت رومي ها انگيزه رقابت سالم نداشتند و حرفه اي بودن را بر غير حرفه اي بودن ترجيح مي دادند آنها بدنبال هيجان , خون و حشت و حادثه بودند و مسابقات ارابه راني و گلادياتوري را با خشونت تمام برگزار مي کردند .
جامعه و ورزش :
تعاريفي از خشونت و پرخاشگري
1- رفتاري که به قصد آسيب رساندن به اموال و اشياء ديگري يا خود انسان سر مي زند (خشونت)
2- عبارتست از استفاده غير قانوني از نيرو که ممکن است دامنه اي از برخورد ناخواسته بسيار اندک تا قتل و آدم کشي را شامل شود . ( خشونت )
3- آلورمن : پاسخ عمدي از سوي شخصي به منظور ايجاد درد يا صدمه به شخصي ديگر
( خشونت )