دانلود مونوگرافی استان مازندران

موقعيت جغرافيايي و تقسيمات سياسي استان

استان مازندران با حدود 24 هزار كيلومتر مربع مساحت بين 47 دقيقه تا 38 درجه و 5 دقيقه عرض شمالي و 50 درجه و 34 دقيقه تا 56 درجه و 14 دقيقه طول شرقي از نصف النهار گرينويچ قرار گرفته ايت. درياي مازندران در شمال، استان تهران و سمنان در جنوب و استان هاي گيلان و گلستان به ترتيب در غرب و شرق آن قرار گرفته است. بر اساس آخرين تقسيمات كشوري سال 1375 و با توجه به تفكيك استان گلستان از استان مازندران، اين استان در حال حاضر 14 شهرستان، 38 شهر، 34 بخش و 100 دهستان دارد. شهرستان هاي اين استان عبارتند از: آمل، بابل، بابلسر، بهشهر، تنكابن، ساري، سواد كوه، قائم شهر، رامسر، محمودآباد، نكا، نور، نوشهر و چالوس.

جغرافياي طبيعي و اقليم استان

موقعيت و وضعيت طبيعي استان مازندران نشانگر دو ناحيه عمده جلگه هاي ساحلي و كوهستاني البرز است. امتداد و جهت رشته كوه هاي البرز به صورت ديواري مرتفع و طولاني، نوار ساحلي و جلگه هاي كناره اي درياي مازندران را محصور كرده است. در سراسر استان مازندارن، شيب زمين از ارتفاعات به سوي جلگه و به سمت درياي خزر كاهش مي يابد. در محل تلاقي جلگه و كوهپايه‌هاي شمالي البرز، به علت شدت فرسايش و تراكم آبرفت، قسمتي از ناهمواري هاي قديمي با رسوبات جديدتر پوشيده شده و در بعضي نقاط به صورت تپه درآمده است. تحت تأثير نسيم دريا و بادهاي محلي، در جلگه هاي سواحل جنوبي و شرقي درياي خزر، تپه هاي ماسه اي ساحلي تشكيل شده و سدي طبيعي و كم ارتفاع بين دريا و جلگه پديد آورده اند. همچنين در قسمت شرقي جلگه مازندران رسوباتي ضخيم به صورت تپه ماهوره هاي نسبتا مرتفع وجود دارد كه حداكثر گسترش غربي آنها تا شهرهاي بهشهر و نكا محدود مي‌شود.

طبيعت استان مازندران تحت تأثير عرض جغرافيايي، ارتفاعات البرز، ارتفاع از سطح دريا، دوري و نزديكي به دريا، وزش بادهاي محلي و ناحيه اي، جا به جايي توده هاي هواي شمالي و غربي و حتي پوشش متراكم جنگلي قرار دارد. به همين جهت و با وجود وسعت اندك، (و بر خلاف تصور عموم كه آب و هواي آن را يكسره معتدل مي دانند)، اين ناحيه از تنوع آب و هوايي ويژه اي برخوردار است. دو جريان بزرگ نقش تعيين كننده اي در آب و هواي استان ايفا مي كند:

يكي جريان هوايي شمال و شمال شرقي كه از سيبري و قطب شمال به سوي

جنوب و جنوب غربي پيش روي مي كند و موجب سردي هوا، يخ بندان و ريزش برف و باران مي شود. اين توده هوا در تابستان به سوي شمال رانده مي‌شود و تأثير چنداني در آب و هواي مازندران ندارد. ديگري جريان وزش بادهاي غربي است كه در زمستان از اقيانوس اطلس، درياي مديترانه و درياي سياه عبور مي كند و پس از ورود به ايران، بارندگي هاي شديد و مداوم را باعث مي شود. در ماه هاي تابستان قدرت باران زايي اين بادها كاهش مي يابد و فقط رطوبت و هواي شرجي را افزايش مي دهد و شرايط زيستي نامناسبي را پديد مي‌آورد. علاوه بر باد و جا به جايي توده هاي اصلي هوا، بادهاي محلي ديگري نيز مانند باد سورترك(شاخه اي از سيبري در زمستان)، باد خوش آباد دره نور، باد اورزروا (باد سرد زمستان از شرق به غرب) باد گيل وا(از مازندارن به گيلان) و باد سام(بادي در بهار و تابستان از جنوب به شمال) وجود دارد كه به طور محلي و فصلي در شرايط آب و هوايي استان مازندران مؤثر واقع مي شوند. آب و هواي استان مازندران با توجه به دما و بارش، به چند نوع تقسيم مي شوند كه عبارتند از:

آب و هواي معتدل خزري: جلگه هاي غربي و مركزي استان تا كوه پايه هاي شمالي البرز و امتداد آن در نوار باريكي به سوي شرق، كه از شمال به مسير اصلي گرگان رود محدود مي شود، آب و هواي معتدل خزري دارد. اين نواحي به علت نزديكي به درياي خزر از يك طرف و ديواره كوهستاني البرز و فاصله اندك كوه و دريا از طرف ديگر، دماي معتدلي دارد كه دامنه گرماي آن محدود است. تابستان هاي گرم و مرطوب و زمستان هاي معتدل و مرطوب از ويژگي هاي عمده اين نوع آب و هوا است و لذا آب و هواي بخش هايي از اين ناحيه، مشابه آب و هواي معتدل مديترانه است.

فهرست مطالب

1-آمارنامة استان مازندران ، مركز آمار ايران ، 1370 .

2-آمارنامه استان مازندران ، مركز آمار ايران ، 1373 .

3-تلفيق تمدن بومي شهرهاي كرانة درياي مازندران پايان نامة فوق ليسانس ، دانشكدة علوم زمين و جغرافيا ، 1374 .

4-جغرافياي استان مازندران ، وزارت آموزش و پرورزش ، 1372 .

5-جغرافياي تاريخي شهرهاي ايران ، محمدتقي بن محمدهادي ، زرين ، 1366 .

فرمت : قابل ویرایش | WORD | صفحات : 66

*************************************

نکته : فایل فوق قابل ویرایش می باشد