مونوگرافی روستای وفس

مقدمه

مونوگرافی روستای وفس وفس نام منطقه و نیز روستایی در استان مرکزی ایران است.نام این منطقه را به صورتهای گوناگون تلفظ کرده­اند: وفس Vafs، ویس Vabs، وَوس Waus، وُوس Waus.منطقه وفس تا سال ۱۳۸۲ به بخش وسیعی از شمال استان اطلاق می شد که در برگیرنده ۷۱ روستا با جمعیتی در حدود ۷۷۰۰۰ نفر بود. اما در آخرین تقسیمات «منطقه وفس» فقط به یک روستا که همان «روستای وفس» می باشد محدود گردید و آن منطقه با نام شهرستان کمیجان در تقسیمات جغرافیایی و کشوری مشخص گردید «کمیجان» تا قبل از آن به عنوان یک مرکز بخش شناخته می شد.جمعیت فعلی این روستا، مقالات جغرافیا طبق آخرین سرشماری در حدود ۲۰۰۰ نفر می باشد که در فصول بهار، تابستان و پاییز، این جمعیت به دو تا چند برابر این رقم نیز می رسد و خصوصاً در ماه محرم جمعیت بسیار زیادی در روستا جمع می شود. وسعت این منطقه در حدود ۲۳۰ کیلومتر مربع می باشد.

بنابراین در این مطلب از فروشگاه مارکت فایل به ارائه مونوگرافی روستای وفس در قالب 110 صفحه می‌پردازیم.

صنایع دستی

تخت کشی (گیوه کشی)

تخت کشی فن ساختن گیوه است. این حرفه از قدیمی ترین صنایع دستی وفس می باشد که از تاریخ پیدایش آن اطلاع دقیقی در دست نیست و منحصراً در استان مرکزی، در وفس و سنجان که فاصله زیادی از آن دارد رونق داشته است. این نوع تخت از پارچه های نخی و لباسهای مندرس کرباسی تهیه می شد که امروزه بیشتر از شلوارهای کهنه جین استفاده می کنند به این ترتیب که پود آن از این پارچه ها و به شکل نوارهایی نازک تهیه می شود و تار آن از پوست گاو می باشد و همچنین پنجه و پاشنه تخت را نیز از پوست گاو تهیه می کنند و بعد از اتصال تار و پود به هم، دور آن را حاشیه زده و اضافات آن را می برند و تخت درست می کنند که به آن «تخت کهنه­ای» یا «تخت ملکی» می گویند.

این حرفه مخصوص مردان بوده و افرادی که تخت کشی، شغل اصلی آنها می باشد بیشتر در فصل تابستان و زمستان به این کار مبادرت می ورزند و بقیه افرادی که به کشاورزی یا کار دیگر مشغول می باشند در اوقات فراغت به تخت کشی می پردازند.این هنر مخصوص زنان روستا می باشد و آنان با استفاده از نخ تابیده در ضخامتهای مختلف، که اصطلاحاً آن را با نخ و سوزن مخصوص به گیوه چینی می پردازند.

منابع:

• جغرافیای طبیعی، اقتصادی و انسانی وفس ، حسین علی باریک لو.
• منوگرافی روستای وفس، حسین علی حاجیلو.
• عزیز الله سمیعی، برخی باورها و ضرب المثلهای مردم وفس.
• فصلنامه راه دانش (شماره ۵)، گویش وفسی، مثلها و متلها، غلامرضا ملایی.
• منبع: پایگاه ملی داده­های علوم زمین.
• «منوگرافی روستای وفس» (پایان نامه دانشجویی)؛ حسین علی حاجیلو، بهار ۱۳۷۹٫
• چهارشنبه سوری در وفس – سال ۱۳۸۴
• آئیین جشن چهارشنبه سوری در ایران – مراسم چهارشنبه سوری
• عزیز الله سمیعی، برخی باورها و ضرب المثلهای مردم وفس، فصلنامه راه دانش
• وبلاگ اینترنتی وفس