آشنايي با بي نهايت هاو  دترميان و ارائه فرمولها
فهرست مطالب
بی نهایت ها
نگرش باستانی در مورد بی نهایت
نگر ش های نوین آغازین در مبحث بي نهايت ها
ادراک ریاضی در مبحث بي نهايتها
نظریات مدرن بي نهايت ها
مطلق
اعداد اول
دترميان با فرمول
منبع
بی نهایت ها
بی نهایت (از واژه لاتین “finitus” به معنی “محدود” گرفته شده – علامت ریاضی: ∞) چیزی است که “محدود” نیست، که در آن هیچ محدودیتی زمانی و فضایی وجود ندارد.در ریاضیات، با اصطلاح “انتقال-از-محدود(transfinite)” مشهور است؛ و چیزی است که فقط محدود نباشد، ولی ممکن است محدودیتهای دورتر از آن داشته باشد.
نگرش باستانی در مورد بی نهایت :
نگرش باستانی از ارسطو آغاز شده است:“… تفکر درباره یک عدد بزرگ همیشه ممکن است: چون تعداد دفعاتی که میتوان یک مقدار را به دو نیمه تقسیم کرد، بی نهایت است. بنابراین بی نهایت، امکان بالقوهای است که هرگز بالفعل نمی گردد؛ تعداد اجزایی را که می توان به دست آورد، همیشه از هر عدد معینی بیشتر است.”
به این مورد اغلب بی نهایت “بالقوه” اطلاق می شود، به هرحال دو نظریه در این مورد با هم ترکیب شده اند:
یکی اینکه همیشه پیدا کردن چیزی هایی که تعداد آنها از هر عددی بیشتر باشد ممکن است، اگرچه آن چیزها عملا وجود نداشته باشند……………