فهرست
پيشگفتار
روابط عمومي در نگاهي كلّي
مقدمه اي كلي براي كاروزي
فصل اول : شركت سهامي بيمه ايران
تأسيس
نمودارسازماني
شروع فعاليت ها، اهداف، سياست ها
طرحهاي اجرايي و برنامه ريزي هاي اينده
فصل دوم: روابط عمومي شركت سهامي بيمه ايران
شرح عملكرد
نمودار سازماني
شرح وظايف كلي / عناوين شغلي
انتشار ترازنامه مالي شركت به منظور شفاف سازي
آشنايي با نشريه پيام بيمه
فصل سوم : ضمائم ـ منابع
ضمائم
منابع
پيشگفتار :
يكي از عواملي كه در سرنوشت هر مؤسسه، گروه و فرد اهميت و ارزش اساسي دارد و آنها رادرنيل‌به هدف‌ها ياري مي‌دهد ; كيفيت رابطه آنها با افرادو مؤسساتي است كه باآنها سروكار دارند و همچنين‌با افكار عمومي جامعه‌اي است كه در آن به فعاليت مشغولند. هر اندازه اين ارتباط به شكل مؤثري گسترش يافته باشد، به همان اندازه آن فرد، گروه و مؤسسه در دستيابي به اهداف خود موفق‌تر مي‌باشد . اكنون به عنوان يك اصل اساسي در مديريت پذيرفته شده كه افراد و مؤسسات براي رسيدن هرچه بهتر و راحت‌تر به مقاصد خود نيازمند به حسن رابطه و درك متقابل و توسعه تفاهم با يكديگر و عموم مردم مي‌باشند .
مديران مؤسسات به دلايل فوق، در تشكيلات خود اقدام به تأسيس دفتر، واحد يا بخشي تحت‌عنوان روابط عمومي نموده‌اند تا از طريق آن ارتباط مفيد و مؤثر را با افراد داخل و خارج سازمان برقرارنمايند و با آگاه كردن، تشويق و ترغيب آنان، به اهداف مديران، سريعتر، راحت‌تر و با هزينه كمتر جامه‌عمل بپوشانند . دست اندركاران چنين دفاتري همه روزه در تلاشند تا با استفاده از تكنيك‌ها وتخصص‌هاي حرفه روابط عمومي، به گسترش تفاهم و ارتباط مؤثر بپردازند . دکتر حميد نطقی بنيانگذار روابط عمومی علمی در ايران در تعريفی که از روابط عمومی از او خواسته شد معتقد است : روابط عمومی وكيل مدافع سازمان در بيرون و مدعی العلوم در داخل سازمان است . دراين گزارش به برخی مباحث روابط عمومی و تبيين جايگاه آن در شركت سهامي بيمه ايران پرداخته می شود .
در خاتمه ضمن سپاس ازكليه اساتيد ، پژوهشگران ، دانشجويان و دست اندركاراني كه از ابتدا تا كنون در راه پيشبرد اهداف روابط عمومي همت گمارده اند لازم ميدانم از استاد گرانقدر جناب آقاي غني زاده جهت محبت هاي دلسوزانه اي كه از شهريور ماه 1385 تا كنون نسبت به اينجانب داشته اند همچنين ياري ايشان در راه گردآوري اين گزارش تشكر و قدرداني فراوان بعمل آورم .
روابط عمومي در نگاهي كلّي
تاريخچه روابط عمومی در ايران :
آنچه ما اکنون به عنوان روابط عمومی چه از نظر لغت و چه از نظر شغل می شناسيم برای اولين بار در مرداد ماه سال 1332 هجری شمسی در نمودار سازمانی شرکت سهامی تصفيه نفت ايران در آبادان مستقر بود اداره تاسيس شد که آن را روابط عمومی ناميدند.در سال 1340 به بعد به اقتباس از اين شرکت وزارتخانه ها و موسسات بزرگ ديگر ايران به تدريج واحدهايی به نام انتشارات، مطبوعات، تبليغات و اطلاعات که بعداً همگی به روابط عمومی تغيير يافت .
پس از تشکيل واحدهای روابط عمومی در ايران نياز به آموزش مسئولين روابط عمومی ها و کارکنان اين واحد احساس شد و توسط کلاسهای کوتاه مدت آموزشی تشکيل شد که مقدمات اصول و فنون و روابط عمومی توسط استادان و صاحب نظران تدريس می شد همچنين نخستين سمينار روابط عمومی در ايران در تاريخ سی آذر 1343 در آبادان برگزار شد.در سال 1345 برای تشکيل دانشکده ای در رشته روابط عمومی، مطالعاتی به عمل آمد و در سال 1346 موسسه عالی مطبوعات در روابط عمومی تشکيل شد.موسسه عالی مطبوعات در روابط عمومی در سال تحصيلی 47 -46 فعاليت خود را آغاز کرد.از سال 1350 ادارات روابط عمومی با شکل و ترکيب فعلی و با آئين نامه ها و اساس نامه ها و شرح وظايف خاص خود از گسترش بيشتری برخوردار شدندو توسط سازمان امور اداری و استخدامی کشور و وزارت اطلاعات و جهانگردی وقت( وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی) از سال 1345 تشکيلات جديد روابط عمومی در سازمانها به تصويب رسيد و به تدريج رشد و توسعه ادارات روابط عمومی به حدي رسيد که امروز شاهد آن هستيم که هر موسسه، سازمان، کانون و نهادها دارای روابط عمومی می باشند.
