شناسه پست: 20675
بازدید: 464

بررسی عملکرد STATCOM در پایداری سیستم قدرت
فهرست مطالب فصل اول
مقدمه
 بيش از 120 سال مي‌گذرد كه انرژي الكتريكي و توان الكتريكي پا به عرصه زندگي انسان گذاشته است ، در ابتدا دوسيستم جريان متناوب و جريان مستقيم مطرح بود(سيستم ac  و dc) ، كه سيستم جريان مستقيم توسط اديسون مورد مطالعه وپيگيري بود و سيستم جريان متناوب با ابداعات عملي نيكولا تسلا به صورت عملي مورد استفاده قرار گرفت . طولي نكشيد كه سيستم انتقال ac بر سيستم dc برتري يافت . پيشرفت تكنولوژي و احتياج روزافزون بشر به انرژي الكتريكي باعث بزرگ شدن سيستم قدرت شد.
با بزرگ شدن شبكه قدرت و به دنبال آن پيچيده تر شدن سيستم مسائل انتقال توان  وپايداري آن مطرح شد.پايداري سيستم قدرت به توانايي ماشين‌هاي سنكرون آن در گذر از يك نقطه كار حالت مانا متعاقب يك اغتشاش ، به يك نقطه كار حالت ماناي ديگر بدون از دست دادن سنكرونيسم  اشاره مي‌كند.
سه نوع پايداري در سيستم قدرت مطرح است:
پايداري حالت مانا
پايداري گذرا
پايداري ديناميكي
پايداري حالت مانا به تغييرات آرام و تدريجي در نقاط كار مربوط است. مطالعات پايداري حالت مانا كه اغلب توسط برنامه كامپيوتري پخش بار[1] صورت مي‌گيرد به ما اطمينان مي‌بخشد كه زواياي فاز خطوط انتقال خيلي زياد نيستند و ولتاژ باس‌ها به مقادير نامي نزديك‌اند وژنراتورها ، خطوط انتقال ، ترانسفورماتورها و تجهيزات ديگر داراي اضافه بار نمي‌باشند.
پايداري گذرا[2] به اغتشاشات عمده مانند از دست رفتن توليد ، عمليات كليد زني خط ، عيوب وتغيير ناگهاني در بار مربوط است . پس از ايجاد يك اغتشاش ، فركانس ماشين سنكرون ،  اغتشاشات گذرايي را نسبت به فركانس سنكرون (60 هرتز) تجربه مي‌كند و زاويه توان ماشين تغيير مي‌نمايد . هدف از مطالعه پايداري گذرا اين است كه بفهميم ماشين ها به يك زاويه توان حالت ماناي جديد باز خواهند گشت يا نه . تغيير در سيلان توان وولتاژ باس ها نيز مورد نظر است .
الگرد يك مقايسه زيبا بين برنامه پايداري گذراي سيستم قدرت و سيستم مكانيكي انجام داده است . همانطوري كه در شكل-1-1 نشان داده شده است تعدادي جرم كه نشانگر ژنراتورهاي يك سيستم قدرت مي باشد ، از يك شبكه شامل رشته‌هاي كشسان كه به منزله خطوط انتقال انرژي الكتريكي هستند ، آويزان شده است(متناظر با حالتي كه هر خط انتقال در كمتر از حد پايداري ايستاي خود بهره برداري مي‌شود ). در اين لحظه فرض كنيد كه يكي از رشته ها به ناگهان بريده شود   ( متناظر با خروج ناگهاني يك خط الكتريكي از مدار ) اين امر منجر به نوسانات گذرا و هم بستر تمامي جرمها خواهد شد ودر ضمن نيروهاي كششي رشته ها نيز دچار نوسان خواهند شد . سيستم نهايتاً به يك نقطه كار جديد با يك مجموعه جديد از نيروهاي وارد بر رشته ها مي‌رسد و يا اين كه رشته‌هاي ديگري پاره شده و نتيجه حاصله يك شبكه ضعيف تر وپيامد آن فروپاشي[3] سيستم است . يعني ، براي يك اغتشاش ، سيستم يا به صورت گذرا پايدار و يا ناپايدار است .


1 – Dispatch
1-  Transient Stability
2-  Voltage Collapse