بررسي نقش آهن به عنوان يك فلز كليدي در فرآيند زندگي گياهان
فهرست مطالب
0-1 مقدمه
0-2 ژئوشيمي آهن
1-2 تأثير فرآيندهاي هوازدگي بر آهن
2-2 تأثير شرايط خاك بر آهن
0-3 اثرات آهن و گياهان
1-3 ضرورت آهن
2-3 كمبود آهن
3-3 سميت آهن
4-3 مقاومتهاي مختلف گياهان به سميت و كمبود آهن
0-4 جذب و تجمع آهن در گياهان
1-4 جذب آهن بوسيله گياهان
2-4 تجمع آهن در گياهان
0-5 تأثير آهن بر بي‌مهرگان خاك
0-6 اندازه‌گيري آهن خاك
1-6 آهن كل
2- آهن تبادلي
2-6 آهن محلول
0-7 بر هم كنشهاي آهن و ساير عناصر
0-8 بحث و نتيجه‌ گيري
0-1 مقدمه
آهن يكي از عناصر فلزي معمول است كه %6/4 از سنگهاي آذرين و %4/4 از سنگهاي رسوبي را تشكيل مي‌دهد. محدوده غلظت آهن در خاكهاي معمولاً از %2/0 تا %55 تغيير مي‌كند (2000 تا  000/550) غلظتهاي آهن مي‌توانند در مناطق مختلف بسته به نوع خاك و حضور ساير منابع تغيير كنند.
خاكهاي شني كمترين و خاكهاي رسي بيشترين ميزان آهن را دارند. آهن مي‌تواند در هر دو  حالت دو ظرف (فروس يا ) يا سه ظرفيتي (فريك يا ) تحت شرايط محيطي بخصوص وجود داشته باشد. حالت ظرفيتي آهن توسط PH و پتانسيل redox سيستم تعيين مي‌شود و تركيبات آهن وجودشان وابسته به ميزان دسترسي ساير تركيبات شيميايي هم هست (همانند سولفور كه براي تشكيل شدن پيريت يا  مورد نياز است). آهن براي رشد گياه الزامي بوده و عموماً به عنوان يك ريزمغذي محسوب مي‌گردد. آهن  به عنوان يك فلز كليدي در نقل و انتقالات محسوب شده و براي سنتز و ساير فرآيندهاي زندگي سلولها مورد احتياج است . در نتيجه گياهان سعي در تسريع جذب آهن دارند. آهن فروس بسيار حلال ‌تر بوده و قابليت دسترسي گياه به آهن از آن فريك بيشتر است. (-FEDOH)Gothite شكل غالب كاني آهن در خاكهاست. حالت دو ظرفيتي يا فروس مي‌تواند به حالت سه ظرفيتي يا فريك اكسيد شده كه در حالت اخير مي تواند تشكيل رسوبات هيدرواكسيد يا اكسيد را داده و براي گياهان به عنوان يك ريز مغذي، غير قبل دسترس گردد. عوامل عمومي كه بر قابليت تحرك و تثبيت آهن تأثير گذارند. شرايط قليايي و اكسيداسيوني هستند كه تشكيل ر سوب اكسيدهاي  آهن محلول را تسريع مي‌كنند يا شرايط اسيدي و احياء كه حلاليت تركيبات فروس را تسريع مي‌كنند. قابليت در دسترس بودن آهن فروس و فريك همچنين به ميزان آب خاك محيط نيز وابسته  است. براي مثال محيطهاي كاهيده كه شامل زمينهاي پست و خاكهاي باتلاقي) هستند قابليت در دسترس بودن آهن فروس را براي گياهان تسريع مي‌كنند. در حالي كه محيطهاي اكسيده (زمينهاي مرتفع يا خاكهاي بازهكشي خوب) تشكيل رسوب تركيبات اكسيد فريك را تسريع مي كنند كه براي گياهان قابل جذب نيست. اگر آهن فروس زيادي وجود داشته باشد  سميت آهن ممكن است است براي گياهان رخ دهد. ولي وقوع اين حالت تا حد زيادي به گونه گياهي بستگي دارد همينطور اگر آهن فروس بسته به رسوب تركيبات آهن فريك در خاكها در دسترس نباشد كمبود آهن يا كلروز ممكن است رخ دهد. مديريت خاك مناسب مي‌تواند به كنترل PH و شرايط آب خاك كمك نموده و غلظتهاي بهينه آهن فروس را در دسترس گياهان قرار دهد. عموماً تعيين مقياسي مشخص براي آهن خاكها به علت اينكه قابليت در دسترس بوده آهن براي گياهان و يا ايجاد مسموميت به ويژگيهاي خاك نظير PH يا Eh و ميزان رطوبت خاك بستگي دارد مشكل است.
براي تخمين اين ويژگيها و پتانسيل به وجود آمدن كمبود و يا سميت آهن براي گياهان پيشنهاد گرديده كه Eh و PH خاك هر دو در مزرعه باز هم اندازه‌گيري شوند………….