کارخانه چله کشی
فهرست مطالب
تاريخچه كارخانه 7
محصولات 7
نخ مصرفي 7
پلان كارخانه 8
چارت سازماني 9
مقدمه 11
ماشين‌هاي بافندگي سولزر مدل F2001 16
اجزاء و ساختماني تشكيل دهنده ماشين‌هاي بافندگي 21
1. غلتك نخ تار (اسنوبافندگي) 21
2. پل پارچه‌اي 22
3. لامل‌ها 22
4. وردها 23
5.ميل ميلك‌ها 24
6. شانه 24
7. دفتين 24
8. جسم پودگذار 24
9. پل پارچه 25
10. غلتك كشش دهنده (سمباده‌اي) 25
11. غلتك پارچه 25
روش كار با ماشين‌هاي سولزر 25
چگونگي برطرف كردن نخ تار 26
برطرف كردن پارگي پارگی نخ پود 26
تشكيل حاشيه كنار پارچه (كناره پارچه) 28
حاشيه برگردان (دم توكن) 29
كناره گير (تمپل) Temple 31
مكانيزم‌هاي تشكيل دهنده 32
1. مكانيزم تشكيل دهنده بادامكي 33
2. مكانيزم تشكيل دهنده دابي 33
مكانيزم كنترل كننده نخ تار 34
مكانيزم رزرو نخ پود 34
مكانيزم كنترل نخ پود 35
كنترل كننده زمان كار 36
حس كننده C 36
حس كننده D 37
حس كننده E 37
سيستم حركت راپيرها 38
تنظيم درجه ماشين 39
كلاچ 40
تغيير سرعت ماشين 40
سوار كردن راپيرها 40
محفظه نوار راپير 40
راپير سمت راست 41
راپير سمت چپ 41
دفتين و شانه 42
تعيين طول كف دفتين 42
شانه 43
طول شانه و نخ كشي 43
دنده تيك آپ (دنده جلوگذار يا دنده تراكم) 44
حاشيه لينو كمكي 45
سيستم حركت بادامكي 45
خارج كردن بادامك‌ها 46
سوار كردن بادامك‌ها 46
دستورالعمل پرسنل بافنده سولزر 47
روانكاري و سرويسكاري 49
عيوب بافت پارچه 49
چله پيچي مستقيم 50
تعمير و نگهداري ماشين چله پيچي 51
اهداف بوبين پيچي 52
نخ كشي 53
ماشين گره زني 54
بررسي تكنولوژي 56
ماشين هاي بافندگي با ماكو 56
عمليات يك سيكل بافندگي 58
ماشين هاي بافندگي بي ماكو 58
روش هاي پودگذاري در ماشين هاي بافندگي بي ماكو 61
ماشين بافندگي ماكو گيره اي «تكستيما» 62
ماشين هاي بافندگي بي ماكو با پود گذاري بوسيله ميله گيره و يا تسمه گيره 64
ماشين بافندگي گيره اي «فاتكس» و «ايور» 67
ساختمان ماشين 70
فرمان باز و بسته شدن گيره 71
پودگذاري بر اساس روش «گالبر» 73
ماشين بافندگي «ام.آ.وي» پودگذاري با دو گيره بر اساس روش دواس 77
ماشين بافندگي «گاليكو» – پودگذاري با دو ميله بر اساس روش «دواس» 79
ماشين بافندگي بي ماكو «سومت» 80
ماشين هاي بافندگي با مكانيزم پودگذاري «جت هوا» 83
ماشين بافندگي تي استرك :روتي» – جت هوا 88
مكانيزم پودگذاري در ماشين سولزر – روتي 90
ماشين هاي بافندگي با مكانيزم پودگذاري «جت آب» 95
ما شين با بافندگي جت آب «اينوستا» 101
ماشين هاي بافندگي چند دهنه اي 103
روش پودگذاري «جنتيليني» – چند دهنه موازي 105
تاريخچه كارخانه
اين كارخانه از سال 1379 شروع به كار كرد كه در انتهاي خيابان اميرآباد و جنب خانه كارگر مي‌باشد. در ابتدا اين كارخانه داراي چهار دستگاه سولزر و يك دستگاه چله‌كشي بود.
هم اكنون اين كارخانه داراي 10 ماشين سولزر و يك ماشين چله‌كشي و نيز ماشين بوبين پيچي و گره زني مي‌باشد.
محصولات
اين كارخانه هم اكنون با ظرفيت اسمي ماهانه 30000 مترمربع پارچه‌هاي ساده و طرح‌دار كه مصارف ملحفه‌اي و پرده‌اي و پيراهني (تترون، متقال و پاناما) را دارد توليد مي‌كند.
نخ مصرفي
تار: فيلامنت نمره 150 جوشي
پود: 21 لاپلي استر ويسكوز (يا 31 لا)
پلان كارخانه
چارت سازماني
نام كمپاني: سولزر روتي حداكثر عرض بافت: cm220
كشور سازنده: سوئيس نخ مصرفي پود: پلي استر پنبه
سيستم پودگذاري: راپير نخ مصرفي تار: پلي استر ويسكوز
سيستم تشكيل دهنه: بادامك برق ماشين: سه فاز 380 ولت
تعداد ورد: 8 تعداد پيك: پيك در دقيقه 320-280
مقدمه
بافندگي يكي از قديمي‌ترين صنايع دستي به شمار مي‌رود. امروزه شواهدي در دست است كه نشان مي‌دهد بشر از نه هزار سال پيش از پارچه استفاده كرده قرن‌هاي متمادي صنعت بافندگي يكي از مهمترين صنعت‌هاي بشر به كار مي‌رفت. اين صنعت نه تنها از نظر توليدي بلكه از نظر اجتماعي نيز اهميت فراواني داشت.
نخ‌هاي توليدي در زمان‌هاي قديم بسيار نايكنواخت و ضخيم بوده به همين دليل پارچه‌هاي توليدي كاملاً ضخيم بودند و همچنين از استحكام و كيفيت كمي برخوردار بودند.
اولين طريقه توليد پارچه توسط بشر عبارت بود از آويختن نخ‌هاي تار از يك چوب افقي و آويزان كردن وزنه‌هايي در انتهاي نخ به منظور كشش و سپس نخ پود به صورت يك بسته از لابلاي نخ‌هاي تار عبور داده مي‌شد تا بافت پارچه تشكيل شد. طريقه‌اي كه بعد‌ها اختراع شد نخ‌هاي تار در داخل چهارچوبي افقي به صورت كاملاً كشيده قرار مي‌گرفت و نخ‌هاي پود از لابه لاي نخ‌هاي تار عبور داده مي‌شد كه به علّت طول محدود چهارچوب و نخ‌هاي تار پارچه بافته شده نيز داراي طول محدودي بود.
در قرون بعدي نخ‌هاي تار بر روي غلتك نخ تار پيچيده مي‌شد و در داخل دستگاه بافندگي دستي قرار داده مي‌شد و نخ‌هاي تار بعد از باز شدن به صورت افقي در مي‌آيد و در اين حالت بافته مي‌شد و سپس پارچه توليدي بر روي غلتك پارچه پيچيده مي‌شد.
اولين تحول در راه تكنيكي شدن دستگاههاي بافندگي در سال 1733 ميلادي توسط شخصي به نام جان كي ايجاد شد ولي با اختراع پرتاب ماكوي سريع سبب سريعتر شدن بافندگي شد. گرچه اين اختراع کارآیی دستگاههاي بافندگي را به مقدار كمي افزايش داد ولي باعث گرديد تا راه جديدي براي اختراعات بعدي گشوده شود در سال 1785 ميلادي ادمونت كاوت رايت موفق به اختراع يك دستگاه مكانيكي بافندگي شد.
در اوايل سال 1800 ميلادي شارل ماري ژاكارد موفق به اختراع دستگاه تشكيل دهنده گرديد در ماشين‌هاي بافندگي عملياتي مانند دفتين زدن پودگذاري و تشكيل دهنده و غيره مكانيكي بود ولي تعويض ماسوره دستي بود و يا به محض پاره شدن تار كارگر بايد دستگاه را متوقف مي‌كرد.
اين مسائل باعث پايين آمدن راندمان و همچنين پايين آمدن كيفيت پارچه مي‌گرديد. اين مسائل سبب شد تا ماشين‌هاي بافندگي به مكانيزه‌هايي مجهز شوند كه عمليات فوق را به صورت اتوماتيك انجام دهند.
در زمان تبديل و تبديل ماشين‌هاي بافندگي اتوماتيك راه‌هاي ديگري نيز براي بالا بردن توليد ماشين بافندگي توليد باز شد به طوري كه مهمترين عامل محدود كننده سرعت ماشين بافندگي وجود ماسوره نخ بود در داخل جسم پودگذار (ماكو) و در نتيجه زياد بودن جرم جسم پرتاب شوند بود به اين دليل روش‌هايي از اوايل قرن بيستم براي طريق پودگذاري جديد پيشنهاد شد.
در سال 1866 باكستون و شرمن ايده‌اي را به ثبت رساندند كه براساس آن يك گيره سوزني به داخل دهنه رفتند و نخ پود را از سمت ديگر به داخل دهنه مي‌كشيد.
در سال 1871 شخصي به نام ويليام جي در امريكا سيستمي را به ثبت رساند كه براساس آن دو گيره سوزني عمل پودگذاري را انجام مي‌داد يك سوزن نخ پود را وارد دهنه مي‌كرد و در وسط دهنه سوزن ديگر نخ پود را گرفته و از دهانه خارج مي‌كرد.
در سال 1905 دانيل مونسون استون سيستمي را عرضه كرد كه در آن عمل پودگذاري توسط ماكويي انجام مي‌گرفت كه در دو سر آن گيره وجود داشت و متناوباً پود را از طرفين وارد دستگاه مي‌كرد.
در سال 1991 كارل پاستور در آلمان امتياز يك سيستم ماكو گيره‌اي به دست آورد.
در سال 1914 جي ـ سيبروز اولين روش پودگذاري به وسيله هوا را به ثبت رساند.
در سال 1922 براي اولين بار كار وانتين و يوهان كابر در آلمان موفق شدند كه ايده كه يك روش جديد بافندگي به وسيله ساختن يك ماشين گيره‌اي جامه عمل بپوشانند.
در سال 1924 مهندسي به نام رودلف روسمن شروع به طرح يك روش جديد پودگذاري كرد كه ماشين بافندگي سولزر امروزي نتيجه كار آن است.
در سال 1949 اولين ماشين بافندگي با جت آب توسط ولادمير اسواتي در چك اسلواكي ساخته شد.
در سال 1995 ايده ديگري در زمينه ساخت ماشين بافندگي كه در يك زمان بتواند چندين پود را در چندين دهنه به طور همزمان قرار دهد ارائه گرديد كه براساس آن تعداد ماشين بافندگي ساخته شد و بالاخره اينكه جديدترين ايده‌اي كه براساس تشكيل دهنه موجي ارائه شد از رودلف روسمن است كه در ماشين‌هاي جديد توربو ـ تي ـ و ـ ار كارخانه رقي به كار رفته است.
اما نكته قابل توجه در تمام اين ماشين‌ها اين است كه در تمام آنها از قديمي‌ترين دستگاه يعني يك چوب افقي تا دستگاههاي پيشرفته امروزي بايد 5 عمل اصلي صورت گيرد كه عبارتند از:
1. باز شدن نخ تار
2. تشكيل دهنه
3. قرار دادن نخ پود داخل دهنه
4. دفتين زدن
5. پيچيدن پارچه توليدي
به طور كلي امروزه عامل محدود كننده سرعت ماشين‌ها بافندگي چگونه پودگذاري است و تمام تلاش دانشمندان و مهندسين اختراع روشي است كه بتوان سرعت پود گذاري را افزايش داد. بنابراين امروزه ماشين‌هاي بافندگي را مي‌توان براساس روش پودگذاري تقسيم بندي كرد.
1. ماشين‌هاي بافندگي با سيستم پودگذاري معمولي كه خود به دو دسته ماشين‌هاي بافندگي معمولي و اتوماتيك تقسيم مي‌شود.
2. ماشين‌هاي بافندگي با سيستم پودگذاري غيرمعمولي: اين ماشين‌ها خود به چند دسته تقسيم مي‌شوند.
الف ـ ماشين‌هاي بافندگي كه در آنها عمل پودگذاري توسط يك جسم پرتاب شونده انجام مي‌شود.
ب ـ ماشين‌هاي بافندگي كه در آنها عمل پودگذاري به طور مثبت انجام مي‌گيرد.
ج ـ ماشين‌هاي بافندگي بدون ماكو داراي مزاياي زير هستند:
1) كم شدن جرم جسم پرتاب شونده به علّت كوچك بودن آن كه همچنين سبب كم شدن ارتفاع دهنه شده كه اين عمل باعث زياد شدن سرعت عمل دستگاه مي‌شود.
2) انرژي مورد نياز جهت به حركت درآوردن ماشين بافندگي با توجه به توان پودگذاري مساوي كمتر مي‌باشد.
3) اصطكاك اجزا ماشين مثل مضراب چوب مضراب ماكو و ماسوره وجود ندارد ديگر نيازي به ماسوره پيچي و ماسوره تميز كني نيست.
ماشين‌هاي بافندگي بدون ماكو كه پودگذاري در آنها به وسيله دو گيره آنجا مي‌شود در اين روش دو گيره براي پودگذاري همزمان عمل مي‌كند در هر سمت ماشين كه ميله گيره يا يك تسمه گيره وجود دارد كه طول هر يك كمي بزرگتر از نصف شانه بافندگي ماشين است يكي از اين گيره‌ها گيره آورنده و ديگري گيره برنده است و هر دو همزمان به داخل دهنه وارد مي‌شود و در وسط دهنه به يك ديگر مي‌رسند.
در اين نوع ماشين‌ها انتقال نخ پود به داخل دهنه به دو روش انجام مي‌شود كه روش دواس و روش كابلر ماشين‌هاي سولزر كارخانه يزد تترون به روش داوس عمل مي‌كنند. اين روش توسط ديموند داوس طي يك كار تحقيقات نه ساله اختراع شد و در سال 1993 حدود بيست ماشين با عرض شانه نود سانتيمتر شروع به كار كرد.
روش پودگذاري در اين ماشين‌هاي به اين طريق است كه:
1. گيره آورنده كه در سمت بوبين قرار دارد و ابتداي نخ پود را مي‌گيرد و وارد دهنه مي‌شود.
2. همزمان با آن اين گيره برنده نيز وارد دهنه مي‌شود.
3. هر دو گيره به وسط دهنه رسيده و ابتداي نخ پود توسط گيره برنده گرفته مي‌شود و دفتين به لبه پارچه كوبيده مي‌شود.
از خصوصيات اين روش اين است چون سرعت باز شدن نخ كمتر از روش كابلر است مي‌توان براي بافندگي از نخ‌هاي فيلامنت و ابريشم طبيعي استفاده كرد و همچنين مكانيزم مراقبت نخ پود در خارج دهنه است به همين دليل بهتر است در دسترس قرار گيرد.
ماشين‌هاي بافندگي سولزر مدل F2001
اين ماشين‌ها سوئيسي بوده و از نوع ماشين‌هاي بافندگي برون ماكو و از نوع راپير است الكتروموتور اين ماشين‌ها مانند ساير دستگاههاي بافندگي منفذدار می باشد تا گرد و غبار وارد آن نشود و همچنين داراي محور و ياتاقان‌هاي محكم زري الكتروموتورهاي معمولي می باشد و بالاخره اينكه اين الكتروموتورها بايد هنگامي كه بار زيادي به آنها وارد مي‌شود دور الكتروموتور افت كمي داشته باشد و بتواند خيلي سريع به دور اصلي خود برسد. البته قبل از توضيح در مورد دستگاههاي بافندگي نكته قابل توجه اين است كه در هر دستگاه بافندگي باید ترازي قرار داشته باشد تا در هنگام كار كردن هيچ گونه لرزشي در دستگاه به وجود نيايد.
اين دستگاه به وسيله يك كليد اصلي روشن و خاموش مي‌شود اين كليد براي قطع و وصل كردن برق به تمام قسمت‌ها مختلف ماشين به كار مي‌رود بعد از روشن كردن كليد 5 ثانيه طول مي‌كشد تا الكتروموتور به دور اصلي خود برسد و سپس ماشين آماده استارت است.
در روي دستگاه سه چراغ اصلي وجود دارد قرمز، زرد و سبز كه چراغ قرمز نشان دهنده توقف دستگاه به علّت پارگي نخ پود يا به علّت فشار دادن كليد Stop است، چراغ زرد رنگ نشان دهنده پارگي در نخ تار و چراغ سبز نشان دهنده در حال كار بودن دستگاه يا توقف دستگاه در هنگامي كه توليد به مقدار تنظيم شده بر روي كنتور دستگاه است.
به طور كلي بر روي دستگاه 4 كليد اصلي وجود دارد (كليد شماره 1 كليدهاي سبز رنگ اين كليد براي راه‌اندازي استارت) دستگاه به كار مي‌روند و براي بالا بردن ضريب ايمني دستگاه دو كليد روي دستگاه تعبيه شده كه بايد هر دو را با هم فشار داد تا دستگاه شروع به كار كند البته اين عمل فقط زماني كه دستگاه روي درجات 50 تا 180 درجه قرار گيرد عمل مي‌كند و خارج از اين محدوده زماني دستگاه در حال كار كردن است استارت به وسيله سيستم الكترونيكي قفل مي‌شود البته هنگامي كه دستگاه متوقف شد براي استارت مجدد بايد توجه داشت راپيرها در حال حركت به سمت بيرون دهنده و يا اول سيكل بعدي روي 310 درجه باشند و براي اين كار بايد به وسيله كليد تك استارت دستگاه را در وضعيت مطلوب قرار داد در غير اين صورت ممكن است باعث پارگي نخ‌هاي تار و يا شكستن راپيرها شود.
كليد شماره 2 (كليد قرمز رنگ) اين كليد، كليد Stop يا توقف دستگاه است و با فشار دادن آن بلافاصله دستگاه از حركت باز مي‌ايستد.
كليد شماره 3: اين كليد باعث حركت آهسته دستگاه به عقب مي‌شود و سياه رنگ است و وقتي اين كليد را فشار مي‌دهيم دستگاه با سرعت كم به عقب بر مي‌گردد و بر روي 310 متوقف مي‌شود در اين درجه دستگاه آماده استارت بعدي است.
كليد شماره 4: اين كليد نيز سياه رنگ بوده و باعث حركت آهسته دستگاه به جلو مي‌گردد و تا زماني كه كليد را فشار مي‌دهيم دستگاه با سرعت آهسته كار مي‌كند و به وسيله آن مي‌توان كليد عمليات بافت پارچه و نحوه حركت راپيرها را مشاهده كرد. بر روي دستگاه يك صفحه كليد ديگري هم وجود دارد كه براي كنترل دستگاه است.
كليد شماره 5: سرپودهاي (سياه) با فشار دادن اين كليد ماشين در جهت عكس براي پيدا كردن سرپوش به حركت در مي‌آيد. اين عمل فقط بين درجات 25 تا 50 امكانپذير است در اين حالت راپيرها در خارج از دهانه كار مي‌كند و اگر ماشين روي درجات ديگري باشد اين كليد به طور الكترونيكي قفل مي‌شود.
كليد شماره 6: كليد سر پوديابي (سياه رنگ) با فشار دادن اين كليد عمل سرپوديابي در جهت جلو انجام مي‌گيرد و خارج از درجات 25 تا 50 قفل مي‌شود.
كليد شماره 7: كليد درخشان دو پارگي نخ پود (زردرنگ) اين كليد به دو دليل روشن مي‌شود:
1. به علّت پارگي پود ضمن كار
2. به علّت فشار دادن اين كليد در حالي كه ماشين خاموش است. اين عمل باعث قطع شدن سيستم كنترل پود شده و ماشين مي‌تواند بدون داشتن نخ پود كار كند.
