تأثیر عوامل انتقادی در تئاتر
فهرست مطالب
1-چکیده
2-مقدمه
3- فصل اول زمینه پژوهش در گذشته
الف-1) نقد قدیم
ادبیات و نقادی در یونان باستان
آریستوفان
سقراط
افلاطون
ارسطو
ادبیات نقادی در یونان باستان
شاگردان ارسطو
دو : مکتب اسکندریه
زوئیلوس
ارسیتارکس
دیونیزوس
لوسین
لونگینوس
سه : ادبیات و نقادی در روم باستان
سیسرو
هوراس
دوره امپراطوری
سنکا
کنتی لین
تاسیت
فترت و مسیحیت
الف-2) نقد جدید
ادبیّات و قرون وسطی
ارزیابی میراث دانته
پنج: نهضت هومانیسم در ایتالیا
پترارکا و بوکاتچو
رنسانس و ادبیات ایتالیا
شارحان ارسطو
شش : رنسانس اسپانیایی
هومانیسم در اسپانیا
قرن طلایی اسپانیا
سر وانتس و دن کیخوته
لوپه دوگا وکمدی اسپانیائی
پنج: اندیشۀ دکارت، اندیشۀ فرانسوی
پلئیاد و دوبلی
مکتب کلاسیک در فرانسه
ولتر
دیدرو
دیگر منتقدان فرانسوی
هشت : مکتب کلاسیک در انگلستان
تحول ادبیات انگلیسی
جان میلتون
جان درایدن
الکساندر پوپ
سامویل جانسون
منتقدان کهتر انگلیسی و اسکاتلندی
نه : مکتب کلاسیک در ایتالیا
ده : مکتب کلاسیک در آلمان
اشتورم اوند درانگ و هردر
کانت و شیلر
یازده : نهضت رمانتیک در آلمان
شلگل ها و رمانتیسم
فردریش شلگل
اوگوست ویلهلم شلگل
نسل نخست رمانتيكهاي آلمان
شلينگ
نوواليس
واكنر ودروتيك
يوهان پاول ريشتر ( ژان پل )
دوازده: رمانتیک در انگلستان
از جفري تا شلي
وردزورث
كولر يج
هزلت ، لم ، كيتس
سیزده: رمانتیک در فرانسه
مادام دواستال وشاتوبريان
هوگو
سنت بوو
هيپوليت تن
چهارده: نهضت رمانتيك در ايتاليا
دسانكتيس
كاردوچي
سنت هاي ادبي در روسيه پانزده: سنت های ادبی در روسیه
لوموسونوف ومكتب كلاسيك
بلينسكي انقاد بزرگ
چرنيشفسكي وهرتسن
دوبروليوبوف
پيساروف
شانزدهم: فورمالیست های روسی
فرماليسم روسي
مقدمه : ادبيات چيست ؟
هفده: نقد درآلمان
سخن شناسي روميايي
گوند ولف ( 1881-1931)
ارنست – روبرت كورتيوس ( 1886-1956)
اوئر باخ ( 1892-1957)
اشپيتسر
هجده: مکتب ژنو
اَلبربگن ( 1901-1957)
ژرژپوله ( 1902-1991)
ژان روسه ( 1910)
نوزده: نقد روانکاوانه
فرويد
شارل بودوئن
بیست: جامعه شناسي ادبيات
جرج لوكاچ
لوسین گولدمن (1913-1970)
بیست و یک : پدیدار شناسی علم تفسیری Hermenuties نظریه دریافت Reception theory
بیست و دو : ساخت گرائی و نشانه شناسی
Demystification
بیست و سوم: 4- مابعد ساختگرائی
بیست و چهارم: نقدتکوینی
بازگشت به لانسون
گوستاورودلر
شرح حالا اثر ادبی
پیش متن
الف-3) تاریخچه پیدایش کارگردانی در جهان
ساکس ماینینگن
آنتوان و تئاتر لیبر
فرایه بویه و واقعگرایی در آلمان
تئاتر مستقل، و و اقعگرایی، در انگلستان
زندگی استانیلاوسکی در هنر
میرهولد و آوان گارو روسی
تایروف و تئاتر ترکیبی
دستاورد واختانگوف
کوپو- پدر تئاتر مدرن
راینهارت، پیسکاتوروبرشت
تئاتر وجد- آرتور ، اُخلوپکوف، ساواری
سهم رقص مدرن- مارتاگراهام و آلوین نیکلاییس
دیگر تجربیات امروز- در آمریکا
ریچاردفورمن، رابرت ویلسن و تئاترنان و عروسک
آناهلپرین و کارگاه رقص
گروه توفسکی و تئاتر بی چیز
گروتوفسکی و سفر به شرق
یوجینو باربا و تئاتر سوم
ب) تاریخچه پیدایش کارگردانی در ایران
یاددشت نخست
مقدمات
زمینه های کم رشدی نمایش ایران
نمایش های پیش از اسلام
نمایش های پس از اسلام
نقالی
نمایشهای عروسکی
تعزیه
نمایشهای شادی آور
ضمیمه
نمایش های شادی آور زنانه
دو: دوران معاصر
بخش نخست : تئاتر نوع اروپائي : 1337- 1262
مرحله نخست
پيشتازان : آخوند زاده وتبريزي
ميرزا آقا تبريزي
تئاتر نوع اروپايي
تلاش هاي آماتوري : تروپ هاي مشخص نمايشي
« انجمن اخوت »
« شركت علميه فرهنگ » ( 1288-1286 )
تئاتر ملي ( 1294- 1288 )
نمايشنامه نويسان ملي
نرميان نريمانف ( 1925-1870)
عزيز حاجي بگف ( 1948-1880)
جليل محمد قلي زاده ( 1932-1866)
افراسياب آزاد
مرتضي قلي خان فكري ( مؤيد الممالك )
ميرزا احمد خان محمودي – كمال الوزاره
نشريات تئاتري
« اختر » – آقا محمد طاهر تبريزي
« قانون » – ميرزا ملكم خان
روزنامه « تئاتر »
« ايران نو » – محمد امين رسول زاده
خان ملك ساساني
مرحله دوم : 1320-1299
تاثير خلع دودمان قاجار و آغاز سلطنت خاندان پهلوي
ميرزاده عشقي ( 1303-1272)
ابوالقاسم لاهوتی
حسن مقدم
گروه هاي نمايشي
« كلوپ موزيكال » – علينقي وزيري
« كمدي اخوان » – محمود ظهير الديني
« كمدي ايران » علي نصر
«جامعه باربد »
« استوديو درام كرمانشاهي »
رضد كمال شهرزاد 1315-1278)
هنرمندان ارمني – پاپا زيان
واهرام پایازیان
هزاره فردوسي
هنرستان هنر پيشگي تهران وعلي نصر
« تئاتر فرهنگ »
« تئاتر سعدي »
لرتا
انحطاط وافول
علي اصغر گرمسيري
محمد علي جعفر 1365-1303
« گروه هنر ملي »
انقلاب در تئاتر ایران
دوران معاصر- بخش دوم
مصطفي اسكويي – 1337
جايگاه و وضعيت « سيستم » ستانيسلافسكي درايران
ج) تاریخچه پیدایش نقد در ایران
مقدمات و تعریفات
از گذشتة ادبی ایران
ایران بین نوجویی و سنت گرایی
4- فصل سوم: اهداف تحقیق
فهرست نمایش های اجرا شده در دهه هفتاد ایران
یافته ها و بحث
6- فهرست منابع و مأخذ
چکیده
تلاش من در این پروژه آن بوده است که تاثیر نظریه های انتقادی را بر تئاتر بررسی کنم و به این مسئله بپردازم که این نظریات چه تاثیری بر روند آفرینش هنری هنرمندان تئاتر داشته اند همانطور که می دانیم تئاتر طی یک روند خود جوشانه از دل آئین و مراسم انسانهای ابتدایی بوجود آمده و لذا به صورت فعالیتی خود به خود وجود داشته است . پس از آن بوده که عده ای نظریه پرداز درباره آن نظریه پردازی کردند و این روند ادامه داشته است تا آنکه کارگردانی به شکل امروزی آن بوجود آمد وسبکهای جدید ساخته شد.
در این میان کارگردانان و درام پردازانی بوده اند که خودشان هم نظریه پرداز بودند و به طبع پردازان دیگری نیز به وجود آمدند و کار اینها را نقد کردند.
لذا من ابتدا به تاریخچه پیدایش نقد از دوران باستان تا به امروز یعنی (نقد قدیم و نقد جدید) به همراه بررسی تعامل میان نقد و هنر تئاتر به طور اجمالی نظری افکنده ام . پس از آن تاریخچه پیدایش کارگردانی را در جهان به شکل امروزی آن مورد برررسی قرار داده ام تا بعد به تبیین بازتاب میان نظریه های انتقادی و کارگردانی در تئاتر ایران علی الخصوص تئاتر دهه هفتاد ایران بپردازم و این امر البته با تحقیق و تفحص در تاریخچه پیدایش هنر نمایش و تئاتر در ایران و تاریخچه پیدایش نقد در ایران میسر گشته است که البته پیدایش نقد در ایران به صورت امروزی آن تا اندازه ای هم با تلاش نخستین افراد برای ایجاد تئاتر به صورت غربی و امروزی آن در ایران مقارن بوده است.
و با این تحقیق بدین نتیجه رسیدم که نظریه پردازی در ایران به شکلی که در نقاط دیگر جهان وجود داشته و نیز نظریات انتقادی کشورهای دیگر به صورت عمیق در تئاتر ما را پیدا نکرده است.
به نظر می رسد در ایران کارگردانها بر این باورند که نقد هیچگونه تاثیری بروی کار آنها و پیشبرد خلاقیت هنریشان ندارد.از سوی دیگر منتقدین نیز بر این عقیده اند که کارگردان هیچ نقش یا تاثیری بر روند جریان نقد نخواهد گذاشت و همچنین به نظر می رسد که دیدگاه های موجود بیانگر آن است که منتقدان و کارگردانان رو در روی هم به عنوان دشمن ایستاده اند و نه بعنوان پل ارتباطی . در ظاهر امر در حال حاضر تنها یک شیوه ی نقد آنهم نقد ژورنالیستی در ایران شناخته شده است. در حالی که من به هر نوع نظریه پردازی معتبر در این حیطه نقد می گویم.
از مشکلاتی که بر سه راه تحقیق من قرار داشت عدم وجود پژوهشگاه تئاتری در ایران به عنوان یک نیاز ضروری فرهنگی و هنری بوده است.
