دین هندو فهرست مطالب مقدمه
دهارما
كثرت و وحدت
دوران معاصر
دين هندو در عمل
معبد
صورتهاي معبد
آئين هاي معبد
عبادت خانگي
ضريح ها
كارشناسان ديني
دهارماي خانواده
سنمسكارا – آئين‌هاي
ولادت
اوپانايانا
آئين زنانه رسيدن
ازدواج
مرگ
عيدها
چهارم گانشا
نوراتري ، نه شب
به سوي آينده
شهر نشيني
جايگاه زن در
فناوري نوين
نيروي گرايش‌هاي محلي
سوامي نارايان : جهاني شدن
دين جهاني
نتيجه
مقدمه
هندوكيشي و هندوكيشان
هندوئيسم اصطلاح جديدي است كه غالباً غربيان براي اشاره به دين غالب در هندوستان به كار مي‌برند . فقط گروه‌هايي كه هويت مشخص غير هندو دارند ، مانند چيني‌ها ، بودايي‌ها ، پارسيان ، مسلمانان ، مسيحيان و يهوديان ، زير نام كلي هندو نجنگيده‌اند . اين نام گذاري خارجي به دليل آن است كه خود منطقه نام بومي براي آن ندارد . در جنوب آسيا مردم معمولاً خود را برحسب كاست جامعه محلي خود معرفي مي‌كنند و در ميان ايشان اجتماعي در مورد هيچ كتاب مقدس ، خداي معبود ، يا پيشواي ديني وجود ندارد كه بتوان آن را محور كيش هندو قلمداد كرد . اما همين ابهام در اصطلاح هندوئيسم از جهتي هم سودمند است . لفظ «هندو» در آن نامي است كه مسلمانان در سده‌هاي ميانه اي براي اشاره به اهالي اطراف رود سند (ايندوس) به كار مي‌بردند ؛ و بعدها نام مشتركي شد براي همه مردماني كه در شبه قاره هند (اينديا) زندگي مي‌كردند . از اين رو هندوئيسم يا هندوكيشي ، به عنوان مذهب بومي هنديان ، در بر گيرنده غالب سنت‌هاي ديني پديد آمده در هندوستان است . ديگر دين‌هاي هندي مانند بودا و جين كه خود را غير هندو مي‌دانستند ، ناچار بودند كه مرزهاي روشني ميان خود و هنودان ترسيم كنند . اما دين هندو خود چنين مرزهاي روشني با اديان ديگر پديد نياورده و شعاير ديني در شبه قاره از تنوع محلي فراواني برخوردار است ………..
