طراحی صحنه
فهرست مطالب
شماره سكانس : 1 شماره صحنه : 1 4
شماره سكانس : 1 شماره صحنه : 1 4
شماره سكانس : 2 شماره صحنه : 2 6
شماره سكانس : 3 شماره صحنه : 3 8
شماره سكانس : 4 شماره صحنه : 4 11
شماره سكانس :5 شماره صحنه : 5 13
شماره سكانس : 6 شماره صحنه : 6 15
شماره سكانس :7 شماره صحنه : 7 18
شماره سكانس : 8 شماره صحنه : 8 20
شماره سكانس : 9 شماره صحنه : 9 22
شماره سكانس : 10 شماره صحنه : 10 24
شماره سكانس :11 شماره صحنه : 11 26
شماره سكانس :12 شماره صحنه : 12 28
شماره سكانس :15 شماره صحنه : 15 30
شماره سكانس :16 شماره صحنه : 16 32
شماره سكانس :17 شماره صحنه : 17 34
شماره سكانس : 18 شماره صحنه : 18 36
شماره سكانس :19 شماره صحنه : 19 38
شماره سكانس : 20 شماره صحنه : 20 40
شماره سكانس :21 شماره صحنه :21 42
شماره سكانس :22 شماره صحنه : 22 44
شماره سكانس :23 شماره صحنه : 23 46
شماره سكانس :24 شماره صحنه : 24 48
شماره سكانس :25 شماره صحنه : 25 50
شماره سكانس :26 شماره صحنه : 26 52
شماره سكانس :27 شماره صحنه : 27 54
شماره سكانس :28 شماره صحنه : 28 56
شماره سكانس :29 شماره صحنه : 29 58
شماره سكانس :30 شماره صحنه : 30 60
شماره سكانس :31 شماره صحنه : 31 62
شماره سكانس :32 شماره صحنه : 32 64
شماره سكانس :33 شماره صحنه : 33 66
شماره سكانس : 34 شماره صحنه : 34 68
شماره سكانس :36 شماره صحنه : 36 70
شماره سكانس : 37 شماره صحنه : 37 72
شماره سكانس :38 شماره صحنه : 38 74
شماره سكانس :39 شماره صحنه : 39 77
شماره سكانس :40 شماره صحنه : 40 79
شماره سكانس :41 شماره صحنه : 41 81
شماره سكانس : 42 شماره صحنه : 42 83
شماره سكانس : سكانس پاياني شماره صحنه : صحنة پاياني 85
شماره سكانس : 1 شماره صحنه : 1
نام صحنه : آشنايي با شخصيتها
زمان : سحرگاه
مكان : خانه گيلانه (كلبهاي كوچك)
داخلي : داخلي (شب) خارجي : –
شخصيت اصلي : مي گل – گيلانه شخصيت فرعي: رحمان
خرده شخصيت : – سياهي لشگر: فرياد زنان و مردان –
صداهاي مبهم
گريم : مي گل و گيلان و اسماعيل گيلانه با لباس روستايي و چهرهاي تليده و شكسته نشان ارزني – رنج ديده و زحمتكش ميدهد و مي گل با چهرهاي بچه گانه و موهايي آشفته و اسماعيل صورتي رنگ پريده و زرد نشان از دردي نهان دارد.
لباس بازيگر : لباسهاي سادة روستايي مازندران
لوازم صحنه ثابت : قاب پنجره – تخت و بالش
لوازم صحنه شخصي : تبر – لباس سربازي اسماعيل – چوب رخت – هيزم – پتو
اسباب و ادوات : تبر
حيوانات : ندارد
جلوههاي ويژه تصويري : تصاويري از جنگ – بمبارانها و هواپيماهاي جنگي
جلوههاي ويژه صوتي : صداي مهيب انفجار و آژير قرمز – شليك ضد هواييها و صداي جيغ زنان ومردان و كودكان – ضربههاي بهتر
محل و چگونگي وقوع رويداد در هر مكان : روستاي مازندران
خلاصه صحنه : گيلانه يك فيلم دو جلدي است كه ابتدا از تاريكي يكدست و غليظ شبانه شروع ميشود و در جلد دوم با دشت پوشيده از مه خاكستري به پايان ميرسد.
خلاصة سكانس : ابتدا با صداي آژير قرمز و صداي مهيب انفجارهاي پي در پي تصوير قطع ميشود و مي گل در خواب ناله ميكند و گيلانه سعي در آرام كردن او دارد. مي گل گريه كنان از خواب پريده و مادر او را نوازش ميدهد و آرام ميكند و اسماعيل برادر مي گل با قدرت هيزمها را با تبر خورد ميكند و گيلانه در حاليكه زير لب دعا ميخواند و به او فوت ميكند. آرزوي خوشبختي و تندرستي اسماعيل را از خدا ميخواهد.
شماره سكانس : 2 شماره صحنه : 2
نام صحنه : اسب سواري اسماعيل
زمان : روز
مكان : دشتهاي اسپيلي
داخلي : – خارجي : خارجي (روز)
شخصيت اصلي : اسماعيل شخصيت فرعي: –
خرده شخصيت : – سياهي لشگر: –
گريم : چهرة خسته ولي تنومند اسماعيل و صورتي عرق كرده
لباس بازيگر:لباس محلي مازندراني همراه با چكمههاي چرم بلند
لوازم صحنه ثابت : –
لوازم صحنه شخصي : لباس محلي بازيگر
اسباب و ادوات : –
حيوانات : اسب
جلوههاي ويژه تصويري : تاختن اسب توسط اسماعيل
جلوههاي ويژه صوتي : صداي تاختن سمهاي اسب بر روي دشت
محل و چگونگي وقوع رويداد در هر مكان : دشتهاي اسپيلي مازندران (اسب سواري)
خلاصه صحنه : اسماعيل اسب سواري ميكند
خلاصة سكانس : عبور اسماعيل از دشتهاي اسپيلي همراه با اسب و با مقاومت ميتازد.
شماره سكانس : 3 شماره صحنه : 3
نام صحنه : بدرقة اسماعيل
زمان : روز
مكان : مقابل كلبهاي نيمه ساخته
داخلي : – خارجي : روز (خارجي)
شخصيت اصلي : اسماعيل، گيلانه، معمار شخصيت فرعي: مي گل، ستاره
خرده شخصيت : در جوان ديگر سياهي لشگر: مردان و زنان و جمعيت
انبوه
گريم : صورت يگانه و مي گل و ستاره و اسماعيل، شاد و مهربان و خندانتر از هميشه و معمار مرد ميانسال تكيده نشان ميدهد.
لباس بازيگر : اسماعيل لباس سربازي بر تن دارد و شالي صورتي برگردن انداخته، يگانه و ستاره شالهاي بافته شدهاي را برگردن انداختهاند و سوز سردي ميوزد، مي گل چادري بر سر دارد و صورتش را از سوز سرما در لابهلاي چادرش پنهان ميكند و معمار مرد ميانسال لباس گرم بر تن دارد
لوازم صحنه ثابت : شال بافتني – لباسهاي بافتني
لوازم صحنه شخصي : قرآن – سبدهاي ميوه – هدايا و اسپند دانه- شال و لباسهاي بافته شده – دستهاي از گلهاي وحشي
اسباب و ادوات : وانت
حيوانات : اسب
جلوههاي ويژه تصويري :اسب سواري اسماعيل و چيدن دستهاي از گلهاي وجشي توسط او بر روي اسب
جلوههاي ويژه صوتي : صداي جمعيت زنان و مردان و همهمة آنان براي بدرقة مردان جوان به سوي جبههها
محل و چگونگي وقوع رويداد در هر مكان : مقابل اسكلت چوبي در اطراف يكي از روستاهاي مازندران
خلاصه صحنه : رفتن اسماعيل با ديگر جوانان هم محلي خود به سوي جبههها و نگراني و تشويق خانواده براي او
خلاصة سكانس : اسماعيل نامزدي به نام ستاره دارد و گيلانه مادرش و مي گل خواهرش هستند او تصميم ميگيرد كه براي دفاع از ميهن خود به سمت جبهه رود و به همين دليل در اين سكانس شاهد بدرقة او هستيم توسط خانوادهاش و خانوادة او كه از اين تصميم اسماعيل دچار نگراني و اضطراب هستند و ناچار تسليم تعميم اسماعيل گشته و با چشماني اشكبار او را راهي ميكنند و اسماهيل و ديگر مردان سوار بر وانت شده و از زير قرآن رد ميشوند و با سبدهاي ميوه و هدايايي از سوي مردم مورد استقبال قرار گرفته و از زير قرآن رد شده و راهي سفر ميگردند.
شماره سكانس : 4 شماره صحنه : 4
نام صحنه : نگراني مادر
زمان : شب
مكان : محوطة جلو كلبه همراه با مه شديد
داخلي :- خارجي : شب (خارجي)
شخصيت اصلي :گيلانه شخصيت فرعي: –
خرده شخصيت : – سياهي لشگر: –
گريم : چهرة گيلانه تكيده تر و استخواني از قبل شده و نگراني در چهرهاش موج ميزند. و اشك در چشمانش موج ميزند.
لباس بازيگر : لباس محلي مازندراني و چادري بر كمر بسته و ژاكتي ژنده بر تن دارد و دستههايي پنبه بسته
لوازم صحنه ثابت : بلكه نردههاي چوبي
لوازم صحنه شخصي : –
اسباب و ادوات : دهنة اسب
حيوانات : اسب
جلوههاي ويژه تصويري : نشان دادن قرص كامل ماه در آسمان و هوايي ابري
جلوههاي ويژه صوتي : حرف زدن گيلانه با اسب و گريه كردن و نامه كردن به درگاه خداوند
محل و چگونگي وقوع رويداد در هر مكان : گيلانه درجلو كلبه و در جاي كه دهندة اسب به نردههاي چوبي بسته شدة ايستاده
خلاصه صحنه : راز و نياز گيلانه با پروردگار خويش و درد و دل او با اسب اسماعيل و اشكها و دلسوزيهاي مادرانه
خلاصة سكانس : گيلانه كه بعد از رفتن اسماعيل بي خوابي به سرش زده از سويي ديگر نگراني نگذاشته او چشم بر هم گذارد شبانه بلند شده و به سمت در رودي كلبه ميرود، چشمش به اسب اسماعيل افتاده و اشك ناخودآگاه از چشمانش سرازير ميشود و او عاجزانه از خداوند خواهان سلامتي اسماعيل ميباشد و او را صحيح و سالم از امام رضا ميخواهد. ………..