شيعه واقعي كيست؟
مقدمه:
معناي لغوي شيعه ياران و پيروان است و شايع يعني دنبال كرد و تبعيت نمود و در اصطلاح شيعه به كساني مي گويند كه از علي و فرزندانش عليهم السلام تبعيت و پيروي نموده و ولايت آنان را پذيرفته اند و اين نام براي پيروان اهل بيت بقدري مشهور و معروف شده كه تا واژه شيعه بر زبان جاري مي شود بي درنگ پيروان علي در ذهن مي آيد برخي از نويسندگان و مورخان پيدايش شيعه را پس از رحلت رسول اكرم(ص)و يا پس از قتل عثمان دانسته و برخي فراتر رفتند تكوين مذهب شيعه را در ايام فتنه طلحه و زبير دانسته اند در حالي كه ما معتقديم شخص رسول اكرم (ص) مذهب تشيع را ايجاد كرده و در نخستين روزهاي بعثت كه بني هاشم را بر اساس آيه‹‹وُانْذِرً عشيُرتكْ الاقربين›› دعوت كرد فرمود: هر كه از شما با من بيعت كند جانشين من خواهد بود و كسي جز علي پاسخ مثبت به حضرتش نداد. از آن روز پيروان واقعي حضرتش مشخص و متمايز گرديدند پيامبر اكرم (ص) در آن مناسبت و در مناسبتهاي گوناگون ديگر تا حجته الوداع تنها و تنها علي را برادر، وارث، وزير، وصي، خليفه و جانشين خود معرفي كرد و به مردم فهماند كه هر كه او مولايش است پس علي نيز مولا و سرور اوست و بايد از او فرمان ببرد و ولايتش را بپذيرد و بي گمان اهل سنت و اقعي كساني هستند كه در روز نخست پيغام مولا و رهبر شان، رسول خدا (ص)را با دل و جان شنيدند و پذيرفتند و در برابرنص صريح او اجتهاد نكردند و با پيامبر مخالفت نورزيدند و پيروي از علي را مانند پيروي از رسول خدا(ص) و اجب و لازم دانستند. جالب اينجا است روايتهايي كه پيامبر درآنها دستور پيروي از علي را داده است و علي را به عنوان وصي، ولي و خليفه خود تعيين كرده است در مصادر اهل سنت صدها روايت است و با اين حال نه تنها به آن اهميت نداده بلكه آن را رها كرده و از آن مي گذرند گويا اين همه روايت براي آنها كافي نيست مطلبي كه شايد براي برخي از دوستان تازگي داشته باشد اين است كه رسول اكرم(ص) بر واژه شيعه اصرار داشته و شيعيان علي را شيعه خود و رستگاري و سعادت را در شيعه بودن دانسته و بشارت به بهشت را در شيعيان علي منحصر نموده است ودراصل اين نام مقدس را آن حضرت به پيروان علي گذارده نه اينكه پس از وفاتش نامگذاري شده باشد. حال در برابر اين روايتها كه شيعيان علي را مي ستايد و متجاوز از 120 مورد در مصادر قطعي و موثق اهل سنت آمده است آنان چه پاسخي دارند و چگونه آن را با وضعيت خويش منطبق مي دانند خود بايد پاسخگو باشند و يا اينكه سر تسليم و اطاعت را فرود آورده و اين سخنان حضرت رسول اكرم(ص) را نيز مانند ديگر سخنانش با قلبي پاك و عاري از هر كينه وتعصبي بپذيرند و چنين توقع به جايي هم از حق جويان هست،چه اينكه در كتاب خدا آمده است: ‹‹وُماْينطقْ عُن الهُوي  اِنً هْوُ اِلاوُحًيّ يْوحُي›› او هرگز از روي هوا و هوس سخن نمي گويد و سخنش جز وحي منزل نيست و در آيه ديگري مي فرمايد:‹‹و ما آتاكُمْ الرسْولُ فخُذوهْ و ما نهاكمً عُنْدْ فاْ نتَهْوا›› و هر چه از رسول خدا به شما رسد به آن عمل كند و از هر چه بازداشت امتناع ورزيد.