صنعت توريسم در اصفهان
مقدمه :
سابقه تاريخي شهر اصفهان :
اصفهان از جمله شهرهايي است كه شايد تاريخ و سابقه آن به قدمت كشور ايران برسد و در عموم دوره هاي تاريخي از شهرهاي بزرگ ومشهور ايران بشمار مي رفته است . نويسندگان قديمي بناي اصفهان را به طهمورشاه سرزمين پادشاه پيشدادي ،نسبت داده اند . آنچه مسلم است بابراين شهر مد كه بوده ازامل علم و حكمت با كمال دانش و با مهارت بوده است و با دقت زياد و ملاحظة كيفيت خاك و خوبي آب و هوا و نزديكي آب به سطح زمين و دسترسي به رودخانه و ساير محاسن در اين محل بناي شهري را نموده و هيچ موضعي از اطراف دورر و نزديك جلگه اي كه شهر اصفهان در آن واقع شد متصف به اين صفات نيست . از داستانهاي بسيار مشهور ، ظهور كاوه آهنگر از اماي فريدون اصفهان و قيام او عليه صخاك ستمگر است كه به ظلم و بيداد او خاتمه داد و فريدون فرشته سيرت را بجاي او به پادشاهي نشانده است . گفته شده كه پس از اين پيروزي فريدون پادشاه از كفايت كاوه و شجاعت يارانش كه از اهالي اصفهان بوده تعريف مي نمود و روزي در اثناي مذاكرات گفت اين شهر سپاهان است يعني اين شهر محل و جاي سپاه است و اماكن آن هم سپاهي و وليد و جنگي هستند و از آن روز به بعد نام اين شهر سامان و اسپهان گفتند شد و پس از استيلاي غرب و ظهور اسلام مغرب آن اصفهان ها واصفهان جايگزين نام اسپاهان گرديد. با مراجعه به منابع و دلايل تاريخي موجود محقق است كه كلمة اسباداران بطليموس و سامان زمان پهلوي و اصفهان غرب و اصفهان امروز يك لفظ قديمي است . پس از تسلط اعراب به ايران اصفهان نيز مانند شهرهاي ديگر جنگ اعراب افتاد .مورخين نوشته اند كه در جنگ اصفهان زد و خورد و خون ريزي بين اعراب و ايرانيان اتفاق نيفتاد و پس از يك جنگ تن به تن كه بين فرماندهان واقع شد اصفهان با عقد صلح نامه تسليم قواي عرب شد ه در زمان منصور دومين خليفة‌عباسي اصفهان مورد توجه قرار گرفت و دستور داد در اطراف شهر برج و بارويي بكشند . به هرحال اصفهان در دوره هاي مختلف و سلاطين گوناگون سخت مورد توجه و مراقبت قرار مي گرفته و در دورة سلجوقيان در سال 443 بدست طغرل فتح شد و در همين وقت ناصرخسرو و جهانگرد معروف از اصفهان دين كرده مي نويسد :
اصفهان شهري است برمامون نهاده ، آب و هواي خوش دارد و هرجا كه ده گز فروبروند آب سرد و خوش بيرون مي آيد. به هر حال از اين دوره نيز آثاري از پادشاهان و بزرگان اصفهان به يادگار مانده است .اصفهان نيز مانند ساير شهرهاي ايران از حمله مغولها تا تارها مصون نماند و در سال 789، هفتاد هزار نفر از مردم اصفهان به دشت تا تارها قتل عام شدند و بدين ترتيب از شركت و عظمت اصفهان كاسته شد تا قرن 11 كه شاه عباس كبير اصفهان را پايتخت خود قرار داد و دستور ساختن قصرها و مساجد و پلهاي آن را داد ومجددا اصفهان عظمت خود را بازيافت و در اين دوره آباديهاي قديم و جديد اصفهان بهم پيوست بطوري كه در اواخر دورة صفويه به نهايت درجه وسعت و زيبايي رسيده است .
