دانلود مقاله توليد شيرابه سيلويي ماهي
(Fish Silage)
1- مقدمه:
ماهياني كه مناسب مصرف انسان نباشد و همچنين آبزيان صيد ؟؟؟ براي توليد پودرماهي بكار مي‌رود كه داراي بازاري جهاني قابل ملاحظه مي‌باشد. با اينحال، مداوماً فرآيند و راههاي نويني از مصرف ماهي دريايي، ضايعات ماهي و احشاء ماهي، مورد بررسي و تحقيق قرارمي‌گيرند.هدف اصلي از توليد سيلانه ماهي ابداع فرآيندهايي با هزينه سرمايه‌گذاري پائين بوده بتوان آنها را در كشتي‌هاي ماهيگيري و يا درمكانهاي كوچك و دورافتاده كه درآنها كارخانه‌هاي پودرماهي ازنظراقتصادي نمي‌توانند فعاليت نمايند، بكار برد. يكي از فرآيندهايي كه موردتوجه قرارداشته‌اند نگهداري حفظ كيفيت شيميايي به ماهي بوسيله اسيد يا بازها، توأم با هيدروليز و يا بدون آن، مي‌باشد ]آندرسن،آراسون و يونسون[1]، 1981؛ را وگليدبرگ[2]،1982[. فرآورده‌هاي حاصل از اين فرآيند شيرابه سيلويي ماهي خوانده مي‌شود. شيرابه سيلويي ماهي را شايد بتوان بصورت فرآورده‌اي مايع و ساخته شده از ماهي يا اجزايي از ماهي و اسيد يا ندرتاً باز (مانند هيدروكسيدسديم)، توصيف نمود. مايع شدگي (ميعان) براثر عمل آنزيمهايي كه بطورطبيعي دربدان ماهي حضور دارند. ايجاد شده، و بوسيله اسيد كه شرايط صحيح براي تجزيه بافتها توسط آنزيم و محدود ساختن رشد باكتريهاي فاسدكننده را ايجاد مي‌كند، شتاب مي‌گيرد. اكثراً اسيدهاي آلي (ارگانيك) بطورمتداول براي توليد شيرابه سيلويي از ماهي بكار مي‌روند.
شيرابه سيلويي ماهي بصورت تجارتي در اسكاندنياوي و لهستان مورداستفاده قرارمي‌گيرد. توليد سالانه حدود 120000تن فرآورده است كه عمدتاً با بكاربردن اسيدفرميك، اسيداستيك و اسيدهاي معدني توليد مي‌گردد.اين فرآورده عموماً بعنوان غذا براي ماهي، حيوانات خزدار، خوكها و غيره بكار مي‌رود.
2- پس زمينه و سابقه
توليد شيرابه سيلويي يك ابداع جديد نيست. نخستين بار در فنلاند درسال 1920 توسط اي. آي. ويرتانن[3]، راوگيلدبرگ[4]، 1982، معرفي گرديد. او علوفه سبز را به كمك آميزه‌اي از اسيدهاي سولفوريك و هيدروكلريك عمل آورد. اين روش درسالهاي 1930 توسط ادين[5] براي حفظ و نگهداري و مايع‌سازي انواع مختلف ماهي و ضايعات ماهي، اتخاذ و اقتباس گرديد (ادين، 1940). توليد شيرابه سيلويي ماهي در مقياسي صنعتي درسال 1948 در دانمارك آغاز شد و پس از سه سال بالغ بر 15000تن سيلوي ماهي توسط 14شركت توليد گرديد.
پترسن،1951[6] در آغاز شيرابه سيلويي ماهي فقط توسط اسيدهاي معدني و غيرآلي نظير اسيد هيدروكلريك و اسيدسولفوريك استفاده مي‌گرديد، با اينحال گرچه اين اسيدها نسبتاً ارزان بودند، معذالك بسيار مناسب نبودند زيرا عمل نگهدارنده آنها بدواً هنگامي مؤثر واقع مي‌شود كه مقدار PH پائين و تاحد 2مي‌باشد (آنرندسن، آراسون و يونسون، 1981). بدين ترتيب لازم است كه ماده‌غذايي پيش از آنكه به حيوانات خورانده شود اسيدزدايي گردد (پترسن، 1953). اثر نگهدارنده و حفاظتي بسياري از اسيدهاي آلي از قبيل اسيدفرميك درسطح PH بالاتري فعال مي‌گردد (PH=4). از اينرو در سالهاي اخير اسيدفرميك بنحو فزاينده‌اي درتوليد شيرابه سيلويي بكاربرده شده است.
دريوگسلاوي سابق، آزمونهايي در زمينه اسفاده از انواع مختلف اسيدها و آميزه‌هاي اسيد در شيرابه سيلويي و بمنظور نگهداري ضايعات و تفاله‌هاي ساردين بعمل آمدند. نتايج بدست آمده آن بودند كه ارزان‌ترنيشان يك آميزه 3% اسيدسولفوريك و اسيدفرميك به نسبت بود. (ليساك[7]، 1961). دانشمندان نروژي يك برنامه بزرگ مقياس پژوهشي را درسال 1974 پيرامون توليد شيرابه سيلويي از احشاء و ضايعات و لقاله‌هاي ماهي، آغاز نمودند. آنها دريافتند كه ارزش غذايي شيرابه سيلويي ازطريق ذخيره‌سازي زوال مي‌يابد، كه عمدتاً بسبب تجزيه اسيدآمينه تريپتوفان در شرايط اسيدي مي‌باشد. هنگاميكه شيرابه سيلويي با علوفه سبز آميخته مي‌گردد چنين مشكلي معمولاً وجود ندارد زيرا گياهان معمولاً مقدار تريپتوفان پائيني دارند. چنانچه شيرابه سيلويي با علوفه سبز خشك نظير پودرعلف آميخته گردد و هوا بتواند آزادانه دراطراف اين مخلوط جريان داشته باشد، در آن صورت اسيد بيشتر و يا حداقل اسيدفرميك 3% براي پيشگيري از رشد قارچ و كپك لازم است.
فرمت : قابل ویرایش | WORD | صفحات : 51
*************************************
نکته : فایل فوق قابل ویرایش می باشد
