اندازه گيري مزيت نسبي در صنعت قطعه سازي خودرو كشور از طريق DRC
فهرست مطالب
اندازه‌گیری مزیت نسبی در صنعت قطعه‌سازی خودرو کشور ۲
از طریق DRC 2
چکیده. ۲
مقدمه. ۴
۱ . شاخص‌های اندازه‌گیری هزینه منابع داخلی (DRC) 5
2 . معرفی روش اندازه‌گیری DRC.. 9
3 . اندازه‌گیری DRC واحدهای قطعه‌سازی منتخب.. ۱۲
۳ـ۱٫ انتخاب واحدهای قطعه‌ساز ۱۲
۳ـ۲٫ جمع‌آوری آمار و اطلاعات.. ۱۳
۳ـ۳٫ بررسی روند تحولات DRC در واحدهای قطعه‌سازی منتخب.. ۱۴
جدول شماره ۱ ـ مقدار DRC برای واحدهای قطعه‌سازی منتخب.. ۱۸
۳ـ۴٫ بررسی مزیت نسبی محصولات تولیدی واحدهای قطعه‌سازی منتخب.. ۱۹
جدول شماره ۲ـ ارزش رتبه‌ای DRC برای واحدهای قطعه سازی منتخب.. ۲۲
۳ـ۵ . طبقه‌بندی واحدهای قطعه‌سازی منتخب براساس روند تغییرات DRC.. 24
3ـ۶٫ مقایسه واحدهای تولیدی منتخب.. ۲۵
جدول شماره ۳ ـ‌طبقه‌بندی واحدهای قطعه‌سازی منتخب براساس روند DRC.. 27
جدول شماره ۴ـ رتبه‌بندی واحدهای قطعه‌سازی منتخب براساس معیار DRC.. 27
جمع‌بندی و ملاحظات.. ۲۸
منابع. ۳۱
چکیده
این مقاله به اندازه‌گیری مزیت نسبی تولیدات شرکت‌های تولیدکننده قطعات تندمصرف خودرو طی یک دوره 5 ساله براساس روش هزینه منابع داخلی (برمبنای روش حسابهای صنعتی) می‌پردازد. بکارگیری این رویکرد جدید در ارزیابی هزینه منابع داخلی تولیدات بنگاه‌ها ( از طریق هزینه‌های واحدهای تولیدی) به دلیل بهره‌گیری از اطلاعات به هنگام، قیمت‌های سایه‌ای و … از توانایی بیشتری نسبت به روش‌های متنوع قبلی برخوردار است. بدین منظور مقاله حاضر ابتدا به شاخص‌های اندازه‌گیری هزینه منابع داخلی پرداخته و سپس ضمن معرفی روش شناسی رهیافت جدید DRC به اندازه‌گیری مزیت نسبی چند شرکت منتخب تولیدکننده قطعات تند مصرف خودرو و تجزیه و تحلیل آن می‌پردازد
