انواع درد و چگونگی مقابله با آنها
فهرست مطالب
پيشگفتار
تعريف درد
انواع درد
گيرندههاي درد
Sate Tontrol
كنترلهاي مهاري پايين رو
ناقلين شيميائي
ناقلين فيبرهاي آوران اوليه
ضد دردهاي اوپيوئيدي
معرفي ضد دردهاي مخدر
مورفين
مواد شبه مورفيني در سيستم اعصاب مركزي
گيرندههاي اوپيوئيدي
گيرندة كاپا
گيرنده سيگما
گيرندة اپسيلون
تقسيم بندي لوپيوئيدها بر اساس اثر بر رسپتورهاي اوپيوئيدي
تحمل و وابستگي نسبت به اوپيوئيدها
واسطههاي سلولي دخيل در اثرات تركيبات و پپتيدهاي اوپيوئيدي
گيرندههاي اوپيوئيدي
روش آناليز آماري
اطلاعات مربوط به نمودارها
تركيبات مورد استفاده در آزمون فرمالين
بخش تجربي
پيشگفتار
انسان از ديرباز در تلاش دست يافتن به اسرار پديدة درد بوده است به اين اميد كه با دانش اين وقايع بتواند راهي براي تشكيل دردهاي خويش بيابد. از همين زمينه سعي شده است تهية تركيبات جديد مشتق شده از تباين با استفاده از روشهاي منطقي طراحي دارد مورد بررسي قرار گيرد. به اميد آنكه روزي بتواند به شيوة نويني براي تسكين درد دست يافت كه داراي قدرت اثر اوييوئيدها بوده و ليكن بيمار ناچار به تحمل عوارض جانبي فراوان اين داروها نباشد.
تعريف درد
بشر از ابتداي خلقت و بدو تولد با مسئلهاي بنام درد است به گريبان بوده است. گويا زندگي و زيستن با درد كمين ميباشد. جدايي بين درد و حيات امكان پذير نميباشد. بنابراين از همان اوايل خلقت در پي توصيف درد و يافتن درمان آن بوده است. توصيفهاي متعددي از طرف دانشمندان ارائه گرديده است. از جمله معتقدند درد بشر يك احساس دروني ميباشد. اگرچه با پاسخهاي فيزيولوژيك نظير رملكس عصب كشيدن، تغييرات توده عروقي، فشار خون، تنفس و عرق كرده همراه ميباشد. (1) نقش اساسي درد هوشيار ساختن فرد نسبت به احتمال تخريب يك جزء از سيستم وي ميباشد. درد را به عنوان اساس ويژهاي ناشي از يك محرك آسيبرسان توصيف كردهاند. از اين توصيف بشر جزء فيزيولوژيك درد مد نظر است در تعريف كلاسيك ديگري از درد آن را ملتزم روحي يك رفلكس حفاظتي بيان كردهاند. بهرحال درد يكي از مكانيسمهاي دفاعي بدن بوده و در بقاء موجودات با ارزش ميباشد.(2)
انواع درد
درد به دو نوع عمده تقسيم ميشود: درد حاد ( aeutepain) و درد مزمن ( chronic pain) مسير و انتقال درد به دو صورت سريع آهسته ميباشد. درد سريع از مدت زمان از ثانيه پس از برخورد محرك حس ميشود، در حاليكه درد آهسته دردي است كه بعد از يك ثانيه و حتي بشر شروع شد. و سپس به مدت چند ثانيه يافته ادامه مييابد. (3)
بدنبال صدمه بافتي و در محيط واكنش انتهايي حاصل از آن سيگنالهاي محيطي ايجاد ميشوند كه هدايت را در گيرندههاي حساس به درد تغيير ميدهند. به طوريكه اين گيرندهها ميتوانند توسط محركهائي با شدت پايين نيز تحريك شوند. به اين پديده حساس شدن محيطي گويند. در اين وضعيت درد در اثر تحريك گيرندههاي حساس به آستانه تعريف بالا ايجاد شده وي عامل محرك ميتواند ضعيف يا غير آسيب رسان باشد.
در پديدة حساس شدت مركزي پيام دردناك به نخاع وارد شده است ايجاد تغييرات وابسته به فعاليت در پاسخ دهي نرونهاي موجود در شاخ خلفي ميكند. بدين معني كه اين نرونها توليد پاسخهاي غير طبيعي و اغراق آميزي در مقابل پيامهاي معمولي ميكند.
بايد در نظر داشته باشيم كه دو پديدة متفاوت در درد وجود دارند:
1ـ درد فيزيولوژيك 2ـ درد پاتولوژيك
درد فيزيولوژيك دردي است كه از شرايط عادي فقط از محركهاي آسيب رسان و مخرب كه گيرندههاي حس با آستانه تحريك بالا را فعال ميكند، ايجاد ميشود. در حاليكه درد پاتولوژيك از حالتهاي كلينيكي از محركهاي ضعيف يا غير آسيب رسان ايجاد ميشود. درد فيزيولوژيك بسيار متمركز و موضعي و در صورت عدم وجود آسيب بافتي، زود گذر است.