بررسی جرائم جوانان در حقوق جزا
فهرست مطالب
مقدمه
فصل اول
بررسی جرائم جوانان در حقوق جزا
گفتار اول : تعريف پيشگيري از جرم
مبحث اول : انواع پيشگيري از جرم
مبحث دوم : استراتژي هاي پيشگيري وضعي
مبحث سوم : جامعه شناسي جنايي يك رويكرد علمي به پيشگيري از جرم
رابطه فقر و فساد از ديدگاه جامعه شناسان
مبحث چهارم : فقر و رفتارهاي انحرافي
بند اول : ارزيابي فقر و انحرافات اجتماعي
بند دوم : رابطه بحران اقتصادي و انحرافات اجتماعي
فصل دوم
بزهکاري يا جرم
گفتار اول : بزهکاري يا جرم
مبحث اول : شرح حال يک جوان بزهکار
بند اول : ماهیت
بند دوم : ماهیت عوامل موجهه جرم
مبحث دوم  : ماهیت عوامل رافع مسؤولیت کیفری
مبحث سوم : مصادیق مشتبه
اضطرار
از لحاظ دفاع مشروع
از لحاظ مسؤولیت همکاران
از لحاظ مسؤولیت مدنی
از لحاظ بار اثبات
از لحاظ آیین دادرسی
قوانین جرایم
تعریف طفل
مسئولیت كیفری اطفال
ترتیب رسیدگی به جرایم اطفال
نتيجه گيري
منابع و مآخذ
مقدمه
انحراف،كژ رفتاري،جرم و جنايت سابقه ديرينه اي در زندگي بشر دارد و تاريخي به قدمت تاريخ بشري دارد و واقعيتي است غير قابل احتراز كه هيچ جامعه اي از آن در امان نمي باشد.آدمي از گذشته دور دمامدم در فكر مقابله با جرائم و انحرافات بوده و در اين زمينه دستاوردهايي نيز داشته است و به تناسب افزايش جرم و جنايت به اتخاذ انواع تدابير پيشگيرانه-هر چند از نوع كيفري- روي آورده است.بشر پس از گذر از دوره هاي مختلف از نظر حقوقي و قضايي و تجربه و آزمون مكاتب مختلف جزايي امروزه به فكر اتخاذ تدابير پيشگيرانه غير كيفري است.هنگامي كه تلاش مي كنيم عدالت را درك كنيم لازم است نخست به جرم و سپس به مجرم توجه داشته باشيم؛براي پيشگيري از جرم ما بايد بفهميم چه عواملي مجرم را تشويق كرده،چه فرصتهايي در دسترس او بوده اند و چه شرايطي او را واردار به ارتكاب جرم نموده است؟
بنابراين در برنامه هاي پيشگيرانه بايد همزمان سه موضوع را مورد بررسي و عنايت قرارداد و اين سه بعد عبارتند از:مجرم،نوع جرم و محيط فيزيكي – اجتماعي پيرامون او.در هر برنامه پيشگيرانه بايد اين سه بعد را همزمان و در كنار هم مورد توجه قرار داد تا اين برنامه ها به هدف خود كه همانا اصلاح مجرم و در نهايت اصلاح جامعه است نايل آيد.
در هر يك از ابعاد سه گانه مذكور،به كار بردن روش هاي احتياطي و انجام اقدامات پيشگيرانه در جلوگيري از ابتلاي انسان به اختلال و ناهنجاري را پيشگيري مي نامند.
تقدم پيشگيري بر درمان از آن جهت است كه:
1. پيشگيري نه در سالم سازي بلكه در سالم نگه داشتن فرد و اجتماع نقش سازنده اي را ايفا مي كند.
2. پيشگيري به مراتب آسانتر از درمان بوده و هزينه هاي آن به مراتب كمتر از هزينه هاي درمان است.
3. ارتكاب هر جرم،آثار و تبعات زيانباري را بر مجرم و جامعه در بر داشته و لطمات زيادي را هم بر شخص مجرم و هم بر اعضاي جامعه وارد مي كند و مجازات هر چند كه بر فرض بتواند مجرم را متنبه سازد و عبرت ديگران را در پي داشته باشد لكن به هيچ وجه نمي تواند آثار و تبعات آن را جبران كند و فرصت ها و حرمت هاي از دست رفته را بازيابد و مجرم و جامعه را به جايگاه قبل از وقوع جرم بازگرداند……………..