كشت كلزا در مناطق ديم گرمسيري
فهرست مطالب
مقدمه. 1
آماده سازي زمين. 3
كشت با حداقل خاكورزي. 3
زمان مناسب كاشت كلزا. 4
تراكم بذر و فاصله رديف هاي كاشت كلزا. 5
كنترل علف‌هاي هرز. 7
مبارزه با آفات و بيماري‌ها. 7
فعاليت هاي بهنژادي. 9
تجربه هاي بدست آمده در كشورهاي اروپايي. 12
برداشت كلزا. 16
توصيه‌هاي برداشت با كمباين. 18
خشك كردن دانه كلزا. 19
ذخيره كردن دانه كلزا. 22
منابع مورد استفاده. 27
مقدمه
كلزا با نام علمي Brassica napus با كمتر از 2% اسيد اروسيك در روغن و كمتر از 30 ميكرومول گلوكوزينولات در كنجاله نوع خاصي از كلزاي روغني مي‌باشد كه به كانولا معروف است. اين دو خصوصيت دانه، روغن كلزا راب را تغذيه انسان و كنجاله را به عنوان منبع پروتئين بالا براي تغذيه دام مناسب كرده است.
كلزا در طي قرن سيزدهم در اروپا كشت مي‌شد، اما احتمالاً كشت آن در آسيا به هزاران سال قبل برمي‌گردد. اين گياه در آسيا هميشه براي تغذيه انسان و در اروپا به عنوان منبعي براي روغن چراغ و روغن نرم كننده استفاده مي‌شده است. در طول جنگ جهاني دوم، كانادا هزاران هكتار از اراضي خود را براي رفع نياز نرم‌كننده‌هاي ناوگان دريايي به كشت اين گياه اختصاص داد، ولي با جايگزيني موتور ديزل به جاي موتور بخار اين ميزان كاهش يافت.
در سال 1957 رقم اسپان (Span) اولين واريته با اسيد اروسيك كم و سه سال بعد رقم تاور (Tower) با مقدرا اندك اسيد اروسيك و گلوكوزينولات به عنوان اولين واريته‌هاي كانولا معرفي شدند. نام كانولا در سال 1978 توسط انجمن روغن‌گيري غرب كانادا به ثبت رسيده و امروزه براي توصيف كلزايي كه داراي مقادير اندك اسيداروسيك و گلوكوزينولات است، استفاده مي‌شود. در سال 1985 در ايالات متحده مصرف كلزاي روغني حاوي كمتر از 2% اسيداروسيك بدون ضرر تشخيص داده شد. يك سال بعد انجمن پزشكي قلب آمريكا، از مردم اين كشور قاطعانه درخواست كرد كه مقدار اسيدهاي چرب اشباع را در تغذيه روزانه خود كاهش دهند. روغن كلزاي حاوي 6 درصد اسيد چرب اشباع است كه پايين‌ترين ميزان در بين روغن‌هاي گياهي تجارتي مي‌باشد…………