بررسي تطبيقي اثري از كمال الدين بهزاد با شعري از بوستان سعدي(يوسف وزليخا)
فهرست مطالب
ادبيات و شعر
ساختار و عناصر تشكيل دهنده قصص
هنر نگارگري ايراني و بهره گيري آن از شعر
ويژگي هاي نگارگري ايراني
كمال الدين بهزاد – زندگي و شيوه او
بررسي تطبيقي شعر با نقاشي«يوسف و زليخا»
نشانه‌هاي كنشي
نشانه‌هاي بويايي و چشايي
نشانه‌هاي هندسي
نشانه‌هاي رنگي
نشانه‌هاي مكاني
نشانه‌هاي زماني
نشانه‌های غایی
نشانه‌هاي كاركردي
عناصر فيگوراتيو
نشانه‌هاي زماني
تاريكي يا خاموشي رنگ‌ها
كميّت (تكثّر و وحدت)
پويايي و ايستايي
مكان
مطالعه تطبيقي نشانه‌ها در شعر و نقاشي (نقد بينامتني)
نشانه‌هاي كنشي
نشانه‌هاي حالتي
كاركرد فرمي و فرهنگي
كاركرد مذهبي
كاركرد روايي
كاركرد غايي
همگرايي در عين گوناگوني
كاركرد سطح
نتیجه‌گیری
پی نوشت‌ها
منابع و مآخذ
ايضاح
پروژه عملي
تجلي عاشورا در مخلوقات
تعداد آثار
حكايت يوسف و زليخا
چكيده:
نقاشي ايراني كه با عنوان نگارگري شناخته شده است، بيشتر داراي مضاميني عاشقانه - عارفانه و مذهبي است اين مضامين برگرفته از شعرها و نثرهاي ادبي مي‌باشد كه با خلاقيت هنرمند ايراني عناصر اصلي آن به تصوير در آمده است.
نخستين چيزي كه در بررسي آثار ادبي و هنري نظر ما را به خود جلب مي‌كند صورت عيني و مادي آن است. شعر و ادبيات از دير باز متوجه خواست‌هاي متعالي بشر در زمان‌ها و مكان‌ها بوده كه در اشعار شاعراني چون سعدي جاودانه شده و عنوان شعر جهاني به آن اطلاق گرديد.
شعر يوسف و زليخا از بوستان سعدي كه توسط هنرمند نقاش كمال‌الدين بهزاد ترسيم شده است، نمونه خوبي براي بيان ارتباط بين شعر و نقاشي مي‌باشد. بدين ترتيب كه سعدي شاعر بزرگ ايراني اين داستان قرآني را با تخيّل و ذهنيات خود به صورت عناصر لفظي بيان كرده و بهزاد اين شعر را با توجه به اعتقادات و برداشت‌هاي ذهني خود با عناصر بصري به تصوير كشيده است. زبان شعر از معنا مايه مي‌گيرد به همين دليل اسباب ايجاد شعرْ مبنايي معنايي دارد و نقاش هم در استفاده از شعر علاوه بر جنبه‌هاي معنايي به جنبه‌ي نمادين و استعاري آن نيز توجه مي‌نمايد.
