کشت بافت گیاهی فهرست مطالب
مقدمه 1
انواع كشت درون شيشه اي 3
كاربردهاي كشت بافت گياهي 4
روشهاي سترون سازي 7
1- روش حرارت خشك 10
2- روش حرارت مرطوب 12
3- روش الترا فيتراسيون 15
4- روش استريليزاسيون شيميايي 16
نحوه تاثير حرارت هاي بالا بر روي اجزاي مديوم كشت20
روش هاي پيشگيري از آلودگي 22
اجزاي غذايي تشكيل دهنده مديوم كشت بافتهاي گياهي24
1- املاح معدني24
2- مواد تنظيم كننده رشد گياهان27
3- ويتامينها 31
4- اسيدهاي آمينه و آميد ها 33
5- مكملهاي آلي كمپلكس 34
6- ذغال 35
7- منابع كربن 36
8- مواد تنظيم كننده فشار اسمزي 38
9- آب39
10-ماده زمينه مديوم كشت 40
نحوه انتخاب مديوم كشت42
تهيه ريز نمونه44
عوامل مربوط به گزينش ريز نمونه45
ايجاد و نگهداري كشت كالوس48
روش كار57
نحوه بررسي نتايج بدست آمده64
كشت سلول، بافت و اندام گياهي65
رشد و نمو گياهان66
كشت بافت گياهي 69
كشت سلول گياهي 70
پروتو پلاستها 71
كشت اندام گياهي 72
باز زايي گياهان 73
تكثير گياه در مقياس بزرگ 76
بانكها ي نطفه گياهان 77
منشاء ماهيت و اهميت تنوع در كشت بافت 79
اساس تنوع سوماكلونال 81
تنوع ژنتيكي حاصل از گياه پايه81
تنوع ژنيتكي ايجاد شده در مدت زمان كشت 82
دلايل تنوع سوماكلونال 83
ژنوم سيتوپلاسمي و تنوع سوما كلونال 85
دلايل تنوع اپي ژنيتك در كشت بافت 85
استفاده از تنوع سوماكلو نال در اصلاح 89
فهرست منابع 90
مقدمه :
کشت بافت گياهي بطور خلاصه شامل کشت پروتوپلاست ,سلول,بافت و اندام گياهي است. در همه اين کشتها, رشد ماده گياهي عاري از ميکروب در يک محيط سترون مثل محيط کشت مغذي سترون در يک لوله آزمايش صورت مي گيرد.در سال هاي اخير, تکنيک هاي کشت بافت گياهي به يک ابزار خيلي قوي براي تکثير و اصلاح گونه هاي گياهي زيادي تبديل شده اند. اين تکنولوژي با پژوهش گتليب هابرلنت(Gottlieb Haberlandt) در مورد پر تواني سلول در اوايل قرن 20 شروع شد.وي با توجه به اين نکته که با دستکاري محيط کشت سلولها , سلولهاي کشت شده مراحل نموي يک رشد عادي را تکرار خواهند نمود , پيشنهاد گسترش تکنيک هاي جداسازي و کشت بافت هاي گياهي را ارائه داد.
کشت اکسين ها توسط ونت Wentو همکاران و کشف سيتوکنين ها توسط اسکوگSkoog و همکاران, قبل از اولين کشت موفق بافت هاي گياهي در آزمايشگاه صورت گرفت (گاتريت,1934 : نوبکورت , 1939).
اولين کشت موفق کالوس هويج و توتون توسط وايتWhite(1943)گزارش گرديد. اسکوگ و ميلر Miler(1957)گزارش کردند که اثر متقابل کمي بين اکسين ها و سيتوکنين ها نوع رشد و ريخت زايي گياه را تعيين ميکند. مطالعات آنها بر روي توتون نشان داد که نسبت بالاي اکسين به سيتوکنين, ريشه زايي را تحريک نموده و پايين بودن اين نسبت, باعث تحريک تشکيل اندام هوايي مي شود اما اين پاسخ, عمومي نيست. با اين که دستکاري نسبت اکسين و سيتوکنين در ريخت زايي گونه هاي زيادي موفقيت آميز بوده است, اما امروزه واضح است که عوامل زياد ديگري بر توانايي سلولها در کشت براي تمايز ريشه, اندام هوايي و يا رويان موثر هستند.
ايجاد انگيزه براي بکارگيري تکنيک هاي کشت بافت گياهي در تکثير و اصلاح گونه هاي گياهي از کار اوليه مورلMorel(1960) روي تکثير ارکيده در محيط کشت و تهيه يک محيط کشت جديد با غلظت بالايي از نمک هاي معدني توسط موراشيکMurashige و اسکوت(1962)ناشي شد. از آن به بعد, اين تکنولوژي به صورت قابل توجهي رشد يافت و امروزه يک نقش کليدي در تکثير, اصلاح و مهندسي ژنتيک گياهي ايفا مي کند………
