قارچ ويروسها
(Mycoviruses)
فهرست مطالب
مقدمه
تاريخچه
دلايل نا شناخته ماندن آنها
كليات
مرفولوژي
انتقال
علائم
بيماري ويروسي در قارچ Agaricus bisporus
كنترل
ارائه دو سيستم مدل از مايكوويروسها
بيماري مسري Helminthosporium victoriae
تاريخچه
ويروسهاي روي H. victoriae
علائم بيماري و محتويات ويروس
ميزان بيماريزايي نمونه هاي مبتلا به H. victoriae
انتقال عامل H. victoriae
ويروس در قارچ Saccharomyces cerevisiae
بعضي از موارد استفاده از مايكوويروسها در تحقيقاتي كه انجام شدهه
كنترل بيولوژيك با ايجاد نژادهاي كم تهاجم ( Hypovirulent )
فعاليتهاي بيولوژيكي ضد ويروسي و ضد توموري
Adjuvant properties
Immunosuppression ( توقف ايمني سازي )
Cytotoxicity ( مسموميت سلولي )
براي بررسي خصوصيات dsRNA در آزمايشگاه
فهرستي از ويروسها روي قارچها و پروتوزوئر ها
منابع
مقدمه
ازهنگامي كه ذرات ويروسي براي اولين بار در سال 1962 در بافتهاي خوراكي biporus Agaricus توسط هولينگزمشاهده شد. ويروسها و ذرات شبه ويروسي (VLPs ) متجاوز از 100 گونه مختلف متعلق به گروههاي عمده قارچها گزارش شده است. همچنين هولينگز در1978 تخمين زد كه قارچ ويروسها ممكن است درحداقل 5000 گونه از قارچهاوجودداشته باشد.استفاده ازواژه ذرات شبه ويروسي به جاي ويروس درمواردي بكارمي رود كه«قارچ ويروس» جدا نشده ومشخصات آن نيز تعيين نشده است .
اغلب مي توان آنها را در آلودگيهاي رايج قارچي مشاهده كرد كه دربعضي صفات خاص شبيه ويروسهاي متداول هستند و در ژنوم آنها نيز شباهتهايي با پلاسميدها وجود دارد. غالباً داراي RNA دورشته اي و چند قسمتي بوده كه اين قطعات معمولاً جداگانه ولي درون ذرات شبيه هم قرار دارند.
قارچ ويروسها اغلب داراي ذرات ايزومتريك به قطر nm48-25 هستند ولي ذرات باسيلي فرم، ميله اي فرم و ذرات گرد خال مانند(Herpeslike) نيز گزارش شده است.انتقال آنها اغلب طي تقسيمات سلولي و تركيب سلولي و توليد اسپور در ميزبان قارچ صورت مي گيرد. هنوز ناقل طبيعي كارايي براي آنها شناخته نشده است كه شايد به همين دليل داراي دامنه ميزباني محدودي در بين گونه ها و جنسهاي قارچها مي باشند.
نكته قابل توجه اين است كه مايكوويروسها سبب آلودگيهاي پنهان در قارچهاي ميزبان خود مي شوند, همچنين در آلودگيهاي ويروس در مخمرها همراه بودن پروتئينهاي كشنده كاملاً محرز است.
اخيراً ازآنها دركنترل بيولوژيك وايجاد نژادهاي كم تهاجم قارچي(Hypovirulent) وهمچنين فعاليتهاي بيولوژيكي آنتي ويروسي و آنتي توموري و … استفاده مي شود.
تاريخچه :
ازهنگامي كه ذرات ويروسي براي اولين بار در سال 1962 در بافتهاي خوراكي biporus Agaricus توسط هولينگزمشاهده شد. ويروسها و ذرات شبه ويروسي (VLPs ) متجاوز از 100 گونه مختلف متعلق به گروههاي عمده قارچها گزارش شده است. همچنين هولينگز در1978 تخمين زد كه قارچ ويروسها ممكن است درحداقل 5000 گونه از قارچهاوجودداشته باشد.
دلايل نا شناخته ماندن آنها :
مايكوويروسها به چهار دليل از ويروسهاي روي گياهان و حيوانات و باكتريها ديرتركشف شدند.
بسياري از قارچهاي تحت تأثير ويروس علائمي از خود نشان نمي دادند.
در مورد قارچهاي رشته اي ممكن است تحقيق كردن در مورد آنها يا ايزوله كردن آنها از منابع طبيعي سخت باشد. زيرا ايزوله هاي آنها يا خوب رشد نمي كنند و يا در شرايط آزمايشگاهي كولونيهايي مي دهند كه با كلونيهاي ايجاد شده توسط آنها در طبيعت متفاوت است.
انتقال آزاد سلولي يا خالص سازي ويروس مشكل است و بايد تحت شرايط كنترل شده دقيق صورت گيرد تا طي تلقيح ويروس خالص سازي شده, همان آلودگي ناشي از اسپورهاي قارچي هوازاد آلوده به اين ويروس در ميزبان زراعي را ايجاد كنند.
بيماريهاي قابل انتقال قارچي نظير victoria Helminthosporium را يك بيماري ويروسي مي دانستند در صورتيكه با تكنيكهاي ويروس شناسي قابل شناسايي نبودند. با وجود اينكه علائم آنها شبيه بيماري ويروسي نبود دانشمندان آن را بيماري ويروسي تصور مي كردند كه اتفا قاً از روي همين علائم و تضادها اولين مايكوويروسها كشف شدند……………..
