رابطه بين شيوه‌هاي تأمين مالي و درصد تغييرات هزينه سرمايه
(مطالعه موردي: شركت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران)
چكيده
هدف اصلي از اين مقاله، بررسي اين موضوع است كه آيا بين شيوه‌هاي تأمين مالي و درصد تغييرات هزينه سرمايه رابطه معناداري وجود دارد يا خير. در راستاي اين هدف به تعريف مفاهيم هزينه سرمايه، ميانگين موزون هزينه سرمايه،اقلام تشكيل دهنده ميانگين موزون هزينه سرمايه، آماره آزمون t ، آماره آزمون f و ضريب همبستگي پرداخته و به تبع آن نحوه محاسبات هر يك توضيح داده مي‌شود. اطلاعات مورد نياز براي يك دوره زماني چهارساله از شركت‌هاي فعال در بورس اوراق بهادار تهران از صنايع مختلف جمع‌آوري شده است. پس از محاسبات ميانگين موزون هزينه سرمايه شركت‌هاي مورد مطالعه، ارقام به دست آمده با ميانگين موزون هزينه سرمايه دو كشور هند و آمريكا در يك برهه زماني مشخص (سال 2003 ميلادي) به صورت اجمالي مقايسه مي‌شود. با استفاده از روشهاي آماري معرفي شده فرضيات تحقيق آزمون مي‌شود. نتايج به دست آمده حاكي از اين است كه در اكثر موارد بين شيوه‌هاي تأمين مالي و درصد تغييرات هزينه سرمايه رابطه خطي وجود دارد ولي معنادار بودن اين رابطه بسته به نوع شيوه تأمين مالي و سال مورد رسيدگي متفاوت مي‌باشد.
واژه‌هاي كليدي: تأمين مالي، ميانگين موزون هزينه سرمايه، ضريب همبستگي، بورس اوراق بهادار تهران
