شناسه پست: 12661
بازدید: 402

نحوه تنظیم اسناد در دفتر اسناد رسمی

فهرست مطالب
تاریخچه کتابت معاملات 3
فصل اول 4
فصل دوم 13
ب: احراز عدم مشمولیت متعاملین ذکور 28
ج: مطالبه گواهی واریز مالیات بر ارث و حصر وراثت از وراث 34
اول: قید مشخصات و اقامتگاه متعاملین در اسناد رسمی 37
دوم: قید موضوع سند رسمی 40
سوم: قید تاریخ تنظیم در اسناد رسمی 41
چهارم: امضاء ذیل اسناد رسمی 42
ششم: تنظیم اسناد در  اوراق مخصوص 44
هفتم: وصول حقوق دولتی و واریز آنها به حسابهای مخصوص 45
هـ : ثبت اسناد معاملات افراد کر، کور یا گنگ و بی سواد 47
و: ثبت اسناد معاملات افراد صغیر و محجور 49
ز: ثبت اسناد معاملات افراد مریض و زندانی 50
فصل سوم 54
مبحث اول: ماهیت اسناد تنظیمی در دفاتر اسناد رسمی 55
مبحث دوم: آثار اسناد تنظیمی در دفاتر اسناد رسمی 58
مبحث اول: احراز مالکیت انتقال دهنده 64
الف: املاک ثبت شده 66
ب: املاک ثبت نشده (در جریان ثبتی) 68
رعایت مقررات و ضوابط در تنظیم اسناد رسمی 70
ب: ممنوع بودن هر گونه خدشه در اسناد و دفاتر ثبت اسناد 74
ب: قسمتهای مشترک واحدهای آپارتمانی 85
4- سایر قسمتهای مشترک 87
ج: اسقاط کافه خیارات 88
د: عدم واگذاری منافع ملک قبل از عقد 89
مبحث چهارم: هزینه های مشترک در مجتمع های آپارتمانی 90
مبحث پنج: قیمت (بهاء مورد معامله) 91
الف: الزوم درج قیمت در اسناد رسمی تنظیمی 91
ب: آثار درج قیمت مورد معامله در اسناد رسمی 92
مبحث ششم: مستندات، تنظیم اسناد قطعی و صلح غیر منقول 94
اول: اراضی مشمول قانون زمین شهری 103
دوم: اراضی واقع در خارج محدوده شهرها و شهرکها و حوزه استحفاظی 105
فصل چهارم 110
قواعد اختصاصی راجع به تنظیم اسناد خودرو 111
فصل پنجم 119
الف: طرفین عقد رهن 122
فصل پنجم: 133
فصل ششم: 152
تاریخچه کتابت معاملات
کتابت معاملات جایگاه ویژه ای در بین ملل و ادیان مختلف داشته که با بررسی تاریخچه تصویب قوانین در این خصوص و سیر تحولات آن اهمیت موضوع پی می بریم.
ملل قدیم کم کم پس از استقرار در کنار رودخانه ها و تشکیل جوامع اولیه بشری با تعیین حدود املاک زراعی و باغات و املاک مسکونی خود از سنگ و چوب و علامت گذاریهای خاص، به اهمیت ثبت املاک خود پی بردند تا نسل های آتی که وارثان این املاک می شدند به حدود و ثغور مالکیت خود آگاه باشند.
قدیمی ترین سند به دست آمده از تمدنهای اولیه مربوط به نقشه اراضی شهر «دونگی» از کشور «کلده» بوده است که چهار هزار سال قبل از میلاد قدمت دارد و اراضی را به قطعات شبیه به اشکال هندسی، مرتب و تقسیم کرده اند.
داریوش از شاهان ایران جهت اخذ مالیات از جمهوریهای یونانی در آسیای صغیر نیز دستور داده بود که اراضی مزروعی را ممیزی و با قید اضلاع و مساحت در دفاتری ثبت نمایند. سروپوش تولیوس، ششمین پادشاه روم نیز مقرر کرده بود که اسامی مالکین، میزان مالکیت، مشخصات املاک، اضلاع اراضی و دیگر خصوصیات در دفاتر مخصوصی به ثبت برسند و حقوق ارتفاقی املاک مجاور نسبت به آن ملک و نیز نسبت به یکدیگر نیز به ثبت برسد و هر چهار سال یک بار مورد تجدید نظر قرار گیرد.