نقش گیاهان در علم پزشکی

فهرست مطالب

مقدمه
تركيبات شيميايي
معرفي گياه دارچين
انواع دارچين
مشخصات گياه دارچين
فصل رويش و كشت گياه
روشهاي مختلف كنترل هاي كيفي و كمي شيميايي
سنجش هاي مرغوبيت
مصرف غذايي
دارچين در طب سنتي
خواص دارويي و درماني
خاصيت ضد ميكروبي دارچين
 مختصري در مورد بيماري ديابت
اثر آنتي ديابتيك دارچين
وظيفة ساختگي هورمون
صور داروي
عوارض پوستي و آلرژيك
تداخلات دارويي
باروري، بارداري شيردهي
قدرت جهش زايي و سرطان زايي
فهرست   منابع فارسي
فهرست منابع انگليسي

مقدمه

گياهان اولين موجودات خلقت و اين جاندارن خاموش و نمودارهاي زيبايي در طبيعت پس از گذشت ميليون ها سال كه از پيدايش آنها برروي زمين مي گذرد، در طي چند قرن اخير، آثار  و خواص اعجاز انگيز خود را توسط  دست بشر به منصه ظهور رسانده‌اند.
طب و طبابت و به طور اعم معالجات از اولين مسائلي است كه بشر براي حفظ اعتدال و توازن مزاج  در بروز امراض جهت اعاده سلامتي به آن روي آورده نسبت به وضع قوانين، امكانات، تحقيقات و گردآوي لازم ومسائل مربوطه نهايت باريك بيني و دقت را معمول داشته، زيرا به هر صورت جان آدمي گنجيه وديعه اي است كه حفظ آن ذاتي و غريزي است .
در طي قرون و اعصار متمادي مردم به خواص درماني گياهان پي برده اند و دانشمندان بزرگي  در اقصي نقاط جهان، دراين زمينه تحقيق و كار كرده اند و كتا بها نوشته اندو همزمان با ساير نقاط دنيا در ايران نيز استاتيد و دانشمندان بلند پايه اي چون اوبو‌علي سينا، محمد زكرياي رازي، سيد اسماعيل جرجاني و ابونصر موفق هروي قرن هاي متمادي علم پزشكي ئ درماني جهان را تحت تاثير قرار داده و به حدي ارتقاء علمي يافته اند كه آثار آنها به اروپا رفته وتا قرون شانزده و هفده، تعليمات منحصر به فرد دانشگاهي را تشيكل داده وهنوز مضامين آن مورد تتبع و ترجمه و استفاده است.
فارماكوكنوزي كه معني تحت الفظي آن داروشناسي (علم الادويه) است، جزئي از هنر و علم پزشكي به شمار مي آيد و آغاز آن از زماني است كه بشر ب درمان بيماري‌ها پرداخته است. فارماكوگنوزي از تمدن هاي كهن، كه در آنها از اجزاي حيوانات و گياهان، محلول هاي شفا بخش وتهيه مي كردند و آنها را براي از  بردن آلام و كاستن رنج ومقابله با بيماري ها به كار مي بردند و ريشه گرفته است. منشا اوليه فارماكوگنوزي را مي توان در اسرار جادوگري قبايل بشري دانست كه توانسته است دوره ثبت نشده اسرار طب انساني را پشت سر بگذارد وسير تكاملي خود را از مرحله بدوي تا به امروز كه عصر استفاده  از عوامل اختصاصي است به خوبي طي نمايد.
با آنكه امروزه درمان بيماري ها بيشتر از طريق مصرف داروهاي صورت مي گيرد كه منشاء صنعتي دارد واختصاصا در‌آزمايشگاه تهيه مي شوند و اثرات قاطع آنها نيز در درمان  بيماري ها موجب توسعه مصر ف آنها گرديده است، معهذا چون با مصرف  بعضي از داروها  زيانهايي به بدن مي رسد، روز به روز به اهميت گياهان دارويي و فرآورده هاي آنها بيشتر توجه مي‌شود و اعتقاد عمومي درباره آنها پيوسته تقويت مي‌گردد.
دارچين معمولاً به عنوان پوست درخت  Cinnamomum zeylanicum شناخته مي‌شود. در پرتغال و اسپانيا به عنوان  Canela ، در فرانسه Cannelle  و در آلماني به عنوان Zimt  شناخته مي‌شود. در هند و ايران دراچين خوانده مي شود كه بمعني چوب درخت چيني است كه درقيق ترين توضيح براي دارچين است . اسم آن از « kayumanisk» به معناي چوب شيرين زبان  مالاكا گرفته شده كه معادل عبري آن «qinnkmn» است كه منشا كلمة cinnamon  است. كلمة Canolla توسط ايتاليايي ها استفاده مي شده  تا دارچين را توضيح بدهند به عنوان «little cannan tubes» (لوله هاي توپي كوچك) كه شبيه پوست ساقة لوله شده دارچين است. تجارت دارچين در قرن ها سيرزدهم و چهاردهم در كنترل ونيس بود  كه به همين علت اين شهر بسيار ثروتمند شده بود (67)
مصري هاي دارچين را به همراه مر درموميايي كردن استفاده مي كردند، شايد به خاطر سيناميك اسيد كه خاصيت آنتي باكتريال دارد. عبري ها از دارچين درمراسم مذهبي  استفاده مي كردند و در همين حال در مكزيك،‌كشورهاي آسيايي، عربستان  و در شمال آفريقا دارچين  در آشپزي استفاده  مي شده ولي بع عنوان ادويه د آشپزي استفاده نمي‌شده است.