نگاهی به سرگذشت موسیقی ایران و رخنه آن در موسیقی عرب
فهرست مطالب
مقدمه. 1
ـ تمدن سومري: 4
ـ تمدن مصر: 4
ـ تمدن چين: 5
ـ ايران: 5
هنرمندان بزرگ موسیقی قدیم ایران.. 16
انواع آوازهای و گوشه های موسیقی ایران.. 28
ـ پايه‌هاي چهارگانه موسيقي ايران دوره اسلامي: 28
ساير اصطلاحات و الحاني كه در قالب زبان عربي ريخته شده است. 29
انواع ساز ایرانی که در موسیقی عرب نیز استفاده می شود. 32
توضيحات: 37
عنوان.. 42
مقدمه
فرهنگ و تمدن ايراني بعنوان فرهنگي سرشار و پويا چراغ روشني را در مسير فكر و انديشه بشري روشن كرده است. چراغي كه از ديرباز در مجلل هودج آن درخشيدن گرفت و بسا كاروانهايي را كه از شبستان مسيرشان به اين روشنا رهنمون كرده است. كاروانهايي كه چون نقطه‌اي در صحنه ناپيداي تاريخ خود پيدا آمدند و چون تشنگاني وار سيده از صحراي سراب عطش وار از اين چشمه جام نوشيدند. و گاه كاروانهايي كه خود از روشنا مسيري مي‌آمدند و پاياپاي شعله مي‌دادند و گرما مي‌ستاندند. كه شعله و گرما را فروغي است از يك چراغ.
آسمان فرهنگ ايران را ني فقط يك ماه بود;
ني فقط تپك بهرام بود كه بر سگال تيره شب پرستان صاعقه وار فرود مي‌آمد.
ني فقط اشك آبان بود كه در جام تشنه خاك تاك ارغوان مي‌روياند.
ني فقط فقط و هومن گرداننده‌اي بود بر اين نظم سپهر
ني فقط امرتات موسمي بود در موسم جان كه در اين روشن مدار نيز چنگ مي‌زد; بر پرده‌هاي آسماني; ناهيد سپهر و نكيسايي زمين و اين نوشتار جلوه‌اي است از آن فروغ….[1]آفرينش هنر و خلق زيبايي نمودي از احساس متعالي و روح سخن گوي انسان با ناگفته‌هاي هستي است. پرده‌هاي جان سرشار از اين ناگفته‌هاست كه به مضراب شوق آدمي نواخته مي‌شود و نوازنده در هر گام و هر ميزان آواز و نغمه‌اي متناسب با حال درون مي‌سرايد كه او را از رنجها و دردهاي بدون به آرام درون مي‌رساند. شعر و موسيقي يكي از زيباترين سازهايي است كه هزاردستان جان انسان با آن به بيان اين دردها و رازها مي‌پردازد.
