دانلود پروژه نقاشی معاصر ایران

درباره نقاشی معاصر ایران

دانلود پروژه نقاشی معاصر ایران نقاشی معاصر ایران به دوره ای اطلاق می شود که از دهه ۱۳۲۰ آغاز شده است و تا کنون ادامه دارد. در این رساله چهار تن از نقاشان که فعالیت خود را از دهه های آغازین این دوران شروع کردند، مورد بررسی قرار خواهند گرفت؛ حسین کاظمی، منوچهر یکتایی، ابوالقاسم سعیدی و سهراب سپهری.

این نقاشان به طور عمده طبیعت را وسیله بیان کار خود قرار داده اند. انتخاب این نقاشان بر این دیدگاه استوار است که هر یک از آن ها از زاویه ای خاص و نگاهی شخصی به یک موضوع مشترک نگاه می کنند. تمامی آن ها از فرهنگ ایرانی سر بر می آورند و به دوره ای مشترک تعلق دارند، هر چند تحت تأثیر فضاهای مختلف، تأثّرات متفاوتی در آثار آن ها آشکار می شود. در این رساله سعی می شود تا با تأمل در مفهوم طبیعت و خوانش دوره کوتاهی از نقاشی معاصر ایران، سرانجام به طور جداگانه، با تأمل بر آثار هر نقاش به دنیای درونی او  نزدیک شویم. در این سفر نگارنده سعی می کند با همدلی با خالق اثر به عمیق ترین لایه های تخیل او نزدیک شود. پایه چنین تحلیلی بر نقد تخیلی استوار است.

کلید واژگان: حسین کاظمی، منوچهر یکتایی، ابوالقاسم سعیدی، سهراب سپهری، طبیعت، نقاشی معاصر ایران، نقد تخیلی

بنابراین در این مطلب از فروشگاه مارکت فایل به ارائه پروژه نقاشی معاصر ایران در قالب 127صفحه می‌پردازیم.

فهرست مطالب

چکیده

مقدمه ۱

فصل اول؛ طبیعت و نقاشان منظره پرداز

انسان شرقی و غربی در مواجهه با طبیعت ۴

ویژگی های منظره پردازی ایرانی و اروپایی ۷

فصل دوم؛ نقاشی معاصر ایران

تفکر و نقاشی معاصر ایران ۱۸

تحولات فرهنگی هنری دهه۴۰-۲۰ ۲۰

فصل سوم؛ حسین کاظمی

در باره حسین کاظمی ۲۷

نقدهای منتشر شده ۳۰

تحلیل آثار ۳۳

فصل چهارم؛ منوچهر یکتایی

درباره منوچهر یکتایی ۵۱

نقدهای منتشر شده ۵۶

تحلیل آثار ۶۱

فصل پنجم؛ ابوالقاسم سعیدی

درباره ابوالقاسم سعیدی ۷۶

نقدهای منتشر شده ۸۰

تحلیل آثار ۸۲

فصل ششم؛ سهراب سپهری

درباره سهراب سپهری.۹۸

نقدهای منتشر شده ۱۰۱

تحلیل آثار ۱۰۴

فصل هفتم: نتیجه گیری

 نتیجه گیری ۱۲۳

– فهرست منابع ۱۲۷

 Abstract

مقدمه :

رابطه انسان و طبیعت رابطه ای ازلی است. از زمان سرآغاز انسان طبیعت را مأوای خود دانسته، گاه با آن در ستیز بوده و گاه آن را مورد پرستش و احترام قرار داده است، آن را زمینه تخیّل خود قرار داده است و با آن اسطوره پردازی کرده است. در این رابطه ازلی است که جایگاه انسان در هستی معنا پیدا می کند و انسان از این رهگذر به کشف و شهودی در وجود خود دست پیدا می کند. در هر زمان که انسان از طبیعت دور شده است گویی به اضمحلال وجود خود نزدیک شده است. انسان شاعر، انسان عاشق، همواره در عمیق ترین لایه های تخیّل پیام آور پیوند با هستی و عشق به طبیعت است.

 از این منظر، نقاشی منظره جلوه گاهی می شود تا نقاشان منظره پرداز منویّات و درونیّات خود را به مدد آن آشکار کنند. نقاشانی که طبیعت را مضمون کار خود قرار داده اند هر یک به شیوه خود در عناصر آن تخیّل می کنند. تخیّل، به اکتشاف نیروهای زنده در طبیعت می پردازد، آدمی را از قید و بندها رها می کند و او را در اعماق عناصر طبیعی غوطه ور می سازد. تخیّل هنرمند همان روح است که با دنیا در می آمیزد.