پروژه رضایت شغلی در بخش فرهنگی اصفهان

پروژه رضایت شغلی در بخش فرهنگی اصفهان پيروزي انقلاب اسلامينويد بخش زندگي جديدي براي بشريت شد. زندگي كه مبتني بر فرهنگ و ارزشهاي اسلامي و الهي است و جوابگوي نيازهاي انسان عصر حاضر نيز مي باشد چنين چشم انداري وجوه سياسي، اقتصادي انقلاب را تحت الشعاع قرار داد. با سست شدن شالوده فكري و فرهنگي ماركسيسم، ليبراليسبم و سرمايه داري ،  وقوع انقلاب در ايران توجه و نظر مردم و متفكران را در كشورهاي گوناگون به خود معطوف نمود. به حركت در آوردن آن چنان جمعيتي از مردم، در فقدان احزاب و گروههاي سياسي كه توان بر مي باشد. بويژه آن كه گذشته پر تلاطم تاريخ كشور مان مانع از بوجود آمدن ثبات لازم براي شكل گيري فرايندهاي تحولي و تكامل فرهنگي  را آماده مي كرد….

بنابراین در این مطلب از فروشگاه مارکت فایل به ارائه رضایت شغلی در بخش فرهنگی در قالب 47صفحه می‌پردازیم.

فهرست مطالب

فصل اول
مقدمه
بيان مسأله
اهميت مسأله
اهداف تحقيق
مفاهيم ( تعاريف )
سؤالات و فرضيات
فصل دوم
روش تحقيق
جامعه آماري
تعيين حجم نمونه
روش نمونه گيري
ابراز اندازه گيري
پايامي
اعتبار
تجزيه و تحليل داده ها
فصل سوم
تحليل توصيفي داده ها
سئوالات پژوهش
فرضيات پژوهش
بحث ونتيجه گيري
كابرد نتايج اين تحقيق
پيشنهادهاي پژوهش
محدوديت هاي پژوهش

[irp]

فصل اول

1- مقدمه

با توجه به چنين انتظار تاريخي براي تحول فرهنگ و توقعي كه انقلاب در زمينه تحول فرهنگي بوجود آورده از همان ابتداي پيروزي تلقي نويني از زندگي و دستيابي به هويت فرهنگي تأكيد گذارده شد. متأسفانه علي رغم اهميت اين مقوله ( دست كم از نظر مقامات عالي رتبه جمهوري اسلامي ) تاكنون دربارة اقدامات، برنامه ها وسياستهاي فرهنگي از آغاز انقلاب تاكنون تحقيق جامع و در خور توجهي صورت نگرفته است.
د رچنين شرايطي لازم است با بازخواني عالمانه، دقيق و همه جانبه اقدامات و برنامه هاي فرهنگي در طول بيست و دوسال عمر جمهوري اسلامي به تصوير روشني از  فرايند برنامه ريزي و سير تحول آن دست يابيم و آن را پايه اي براي دستيابي به الگوي مناسبي جهت برنامه ريزي فرهنگي در آينده قرار دهيم.

درباره

رضایت شغلی چنانچه برنامه ريزي را طراحي براي تغيير يا تحول فرآيندهاي واقعي زندگي از طريق بهره گيري از امكانات موجود و توانايي هاي جديد بدانيم. شرط لازم براي فعاليتهاي فرهنگي بر خوردار بودن از ويژگي هاي خاصي مي باشد. بر اين اساس و با توجه به تعدد مراكزي كه فعاليتهاي فرهنگي را بعهده دارند، در مرحلة اول بررسي ، اولويت را به بررسي سازمان و ساخت نظام ميان آنها داد كه تجلي آن در هماهنگي فعاليت آنها يا به نحو اساسي تر در برنامه ريزي آنها مي بايست قابل مشاهده باشد.
انجام چنين امري مستلزم دخالتي آگاهانه، هدفمند و سازمان يافته مي باشد و وجود نظام وتشكيلاتي منسجم كه بتواند چنين الزماتي را تدارك و تدبير نمايد بسيار لازم و ضروري است.